Σελίδες

Δευτέρα 23 Μαΐου 2022

Το σύνδρομο του αδέξιου παιδιού

 Όλο και πιο συχνά ακούμε παρατηρήσεις της μορφής «Το παιδί μου είναι πολύ αδέξιο», «Πέφτει συνέχεια κάτω», «Δεν μπορεί να κρατήσει το μολύβι του, συνέχεια του πέφτει». Είναι όντως όμως τα παιδιά αυτά αδέξια ή συμβαίνει κάτι άλλο ; Είναι τυχαίο γεγονός;


Τα παιδιά φυσιολογικά αναπτύσσουν την ικανότητα να κάθονται, να αλλάζουν πλευρό, να στέκονται, να περπατούν και να μιλούν σύμφωνα με το αναπτυξιακό στάδιο το οποίο βρίσκονται. Αν όμως δεν ακολουθηθεί η τυπική ανάπτυξη ίσως υπάρχει κάποιο πρόβλημα που οφείλεται στη διαταραχή του συντονισμού .

Η αναπτυξιακή διαταραχή συντονισμού (DCD) λοιπόν είναι η έλλειψη συντονισμού μεταξύ των νοητικών προθέσεων και της ικανότητας του σώματος να τις πραγματοποιήσει. Ο εγκέφαλος δηλαδή δίνει την εντολή αλλά το σώμα δεν ξέρει πως να την εκτελέσει. Για παράδειγμα, μπορεί να σκέφτεστε «Πρέπει να κρατήσω σφιχτά το μολύβι μου». Ωστόσο, ο εγκέφαλος δεν στέλνει φυσιολογικά τις κατάλληλες οδηγίες για το κράτημα του μολυβιού σφιχτά στο χέρι. Το ίδιο συμβαίνει και με άλλες εντολές, π.χ. δέσιμο κορδονιών, τρέξιμο, άλματα, κουτσό, ρακέτες και άλλες διαδικασίες που οι περισσότεροι θεωρούν αυτονόητες.

Τα άτομα που έχουν την αναπτυξιακή διαταραχή συντονισμού κατά μέσο όρο έχουν φυσιολογικό δείκτη νοημοσύνης. Συνήθως η διαταραχή αυτή καλείται «σύνδρομο αδέξιου παιδιού» και μπορεί να προκαλέσει λανθασμένη εντύπωση σε σχέση με την ευφυΐα του παιδιού, λόγω της μειωμένης δυνατότητας εκτέλεσης βασικών λειτουργιών.

Συμπτώματα – Ενδείξεις

  • Ασταθή βάδιση
  • Δυσκολία να κατέβουν τις σκάλες
  • Πτώση αντικειμένων από τα χέρια
  • Τυχαία πρόσκρουση με άλλα άτομα
  • Συχνές πτώσεις
  • Δυσκολία να δέσουν τα παπούτσια τους, να φορέσουν τα ρούχα τους ή να πραγματοποιήσουν άλλες δραστηριότητες αυτοφροντίδας
  • Δυσκολία στην πραγματοποίηση σχολικών δραστηριοτήτων, όπως γράψιμο, ζωγραφική και χρήση ψαλιδιού
  • Δυσκολία στα ομαδικά παιχνίδια

 

Πώς αντιμετωπίζεται η αναπτυξιακή διαταραχή συντονισμού;

 

Η αναπτυξιακή διαταραχή συντονισμού αντιμετωπίζεται με ένα μακροχρόνιο πρόγραμμα εκπαίδευσης, φυσικοθεραπείας, εργοθεραπείας και εκμάθησης κοινωνικών δεξιοτήτων, ώστε το παιδί να προσαρμοστεί στη διαταραχή.

Είναι σημαντικό πάντα να υπάρχει συνεργασία σχολείου και οικογένειας για θετικά αποτελέσματα στο παιδί.

Διάβασε επίσης: Τι είναι η λεπτή κινητικότητα και πώς μπορούμε να την ενισχύσουμε;

Επιμέλεια: Λάλου Σπυριδούλα Μαρία

Εκπαιδευτικός

Follow & LikeTeacher's Blog

Πηγές:

http://www.socped.gr/uploads/editorfiles/files/4Dinopoulos.pdf

https://wikihealth.gr/health/anaptyxiaki-diatarachi-syntonismoy/

https://www.mothersblog.gr/paidi/ekpaideysi/story/30176/dyspraxia-kai-paidia-ti-einai-kai-pos-mporoyn-na-tin-xeperasoyn

 * Η εικόνα είναι από την παρουσίαση του κυρίου Αργύρη Ντινόπουλου, Παιδονευρολόγος

http://www.socped.gr/uploads/editorfiles/files/4Dinopoulos.pdf