Γιατί όλοι φοβούνται την στιγμή της εφηβείας;

   Εφηβεία είναι η περίοδος της μετάβασης από την παιδική στην ώριμη ηλικία κι έχει για κέντρο της την ήβη. Σαν όρος δηλαδή, αφορά στο σύνολο των ψυχικών λειτουργιών που συντελούνται επί τη ήβης (= εφηβεία) για να μπορέσει το άτομο να ενσωματώσει ψυχικά τις μεγάλες αλλαγές που προκύπτουν απ’ αυτήν. Τα όρια της χρονικά είναι αρκετά ασαφή, συνήθως διαρκεί ως τα 21 χρόνια. 

  Θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε την εφηβεία ως μια δεύτερη γέννηση για τα παιδιά, διότι είναι αναγκασμένα σιγά σιγά να αφήσουν το προστατευμένο περιβάλλον της οικογένειας τους και ν’ ανοίξουν τα δικά τους φτερά. Η ταραχή που αντιμετωπίζουν οι έφηβοι είναι μεγάλη, το σώμα αλλάζει, δημιουργούνται ορμές και επιθυμίες που δεν είχαν πριν ακόμη και η φωνή γίνεται πιο βαριά(ιδιαίτερα στα αγόρια). Οι έφηβοι δυσκολεύονται τόσο να συνειδητοποιήσουν τις αλλαγές αυτές όσο και να τις ελέγξουν κάτι που πολλές φορές οδηγεί σε ξεσπάσματα θυμού αλλά και βίας.

   Ο έφηβος αλλά και ο κοινωνικός του περίγυρος δυσκολεύεται να καταλάβει πως οι αλλαγές αυτές είναι το σκαλοπάτι προς την ώριμη και ενήλικη ζωή, την δημιουργία μιας νέας ταυτότητας για να σταθεί στον κόσμο των ενηλίκων που όπως είναι αναμενόμενο προκαλεί άγχος και η διαχείριση του είναι δύσκολή, αφού δεν είναι λίγοι οι έφηβοι που από το χτύπημα μιας πόρτας φτάνουν να κάνουν χρήση αλκοόλ και ναρκωτικών.

   Σχετικά με τις απαγορεύσεις των γονιών:

•   Οι φωνές και οι χαρακτηρισμοί δεν βοηθούν σε καμία περίπτωση.
•   Οι απειλές και οι εκβιασμοί πάνω στον καυγά όπως για παράδειγμα "Αν δεν διαβάσεις θα σου πάρω το κινητό", θα αναστατώσουν ακόμα περισσότερο τον έφηβο και θα συνεχίσει να έχει την ίδια συμπεριφορά.
•  Προσπαθήστε να αποφύγετε τις διαμάχες. Επιλέξτε τις ήπιες συζητήσεις.
•   Εσείς προσπαθήστε να θέσετε τους κανόνες και τα όρια και αφήστε το παιδί να κάνει τη δική του επιλογή.
•   Η άσκηση σωματικής βίας είναι ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΗ. Τα παιδιά βλέποντας τους γονείς να χρησιμοποιούν τέτοιου είδους τακτικές, δεν θα διστάσουν να χρησιμοποιήσουν και αυτά. Δεν είναι λίγες εκείνες οι φορές που τα παιδιά επιτίθενται σωματικά στους γονείς ως προς απάντηση στη δική τους σωματική επίθεση.

   Σχετικά με τα «πρέπει» στη συμπεριφορά των γονιών:

•  Οι γονείς καλό θα ήταν να διατηρούν την ηρεμία και την ψυχραιμία τους. Δεν λύνονται όλα τα θέματα- προβλήματα εμβρασμό ψυχής. Δώστε λίγο χρόνο, όχι μόνο στο παιδί αλλά και σε εσάς.
• Ο διαφορετικός τόνος τη φωνής μπορεί να δώσει άλλο κύρος και δύναμη στα λόγια των γονιών. Μείνετε ήρεμοι, ουδέτεροι και επικεντρωθείτε στα γεγονότα.
• Να είστε ειλικρινείς. Αφήστε το παιδί να ξέρει την αλήθεια «Μου είναι δύσκολο να επικοινωνήσω μαζί σου όταν φωνάζεις», « Όταν φωνάζεις νιώθω πως δεν μπορώ να σε βοηθήσω».
• Τέλος, για να διδάξουν οι γονείς στον έφηβο το πώς να διαχειρίζεται το θυμό του, είναι να δώσουν το «καλό παράδειγμα». Οι γονείς είναι το πιο ισχυρό πρότυπο προς μίμηση. Εάν οι γονείς θέλουν να μη φωνάζει το παιδί τους, δεν θα πρέπει να του φωνάζουν. Εάν οι γονείς θέλουν να μη βρίζει το παιδί, δεν θα πρέπει να βρίζουν. Οι γονείς θα πρέπει να συμπεριφέρονται με τον τρόπο που θέλουν να δουν από το παιδί τους να φέρεται!

   Η εφηβεία είναι μια περίοδο στην ζωή όλων των παιδιών, δεν είναι κάτι που πρέπει να φοβόμαστε και να τρομοκρατούμε και τα παιδιά. Δεν είναι μάχη με το παιδί. Όταν ο έφηβος θυμώνει και ξεσπάει αυτό που πρέπει να κάνετε είναι να προσπαθήσετε να τον βοηθήσετε να το διαχειριστεί και να αποκτήσει αποτελεσματικές τεχνικές επίλυσης των προβλημάτων του. Χρειάζεται μόνο ηρεμία, υπομονή και επιμονή….

Επιμέλεια: Λάλου Σπυριδούλα Μαρία

Εκπαιδευτικός

Follow & Like: Teacher's Blog

Πηγές:

Ελένη Σίγκου BSc, MSc Ψυχολογίας, Professional Certification στις Μαθησιακές Δυσκολίες – Δυσλεξία

Parentshelp