Σήμερα,
αποφάσισα να ανεβάσω ένα ακόμη άρθρο, παρότι δεν ήταν προγραμματισμένο. Η
παιδίατρος Κοσμαρίκου Αλεξάνδρα μοιράζεται μαζί μας τις σκέψεις της για τον
παιδικό καρκίνο.
Πώς να το
κάνουμε… κάποια παιδάκια έχουν αγωνιστεί περισσότερο από κάποια άλλα.
Αναγκάστηκαν να πονέσουν, να συγκρατήσουν το δάκρυ και να χαμογελάσουν στον
πόνο, παρά τη θέληση τους. Απλά για να δώσουν κουράγιο στη μαμά και στον
μπαμπά, που λιώνουν στο προσκεφάλι τους, στη φλόγα της αναμονής, του αβέβαιου,
της ελπίδας.
Είναι πρακτικά αδύνατο για μια
μάνα και έναν πατέρα να αποδεχτούν πως το μικρό τους πάσχει από καρκίνο και
μπορεί το κερί του να σβήσει πρόωρα και άδικα, πριν από το δικό τους. Είναι
βασανιστικό να βλέπουν το βλαστάρι τους αδυνατισμένο, χωρίς μαλλιά, αναγκασμένο
να φαντάζεται τα δικά του παραμύθια ανάμεσα στους τέσσερεις τοίχους ενός
δωματίου, σε κάποιο νοσοκομείο. Θα έδιναν τα πάντα για να του γλυκάνουν τον
πόνο, με ένα απαλό χάδι, ένα ψιθύρισμα, μια ζεστή αγκαλιά. Θα θυσίαζαν ακόμα
και τη δική τους υγεία, αρκεί η σκιά που ζωγραφίζεται στα ματάκια του να λάμψει
σαν φως εκτυφλωτικό, άστρο λαμπερό στον καλοκαιρινό ουρανό. Δυστυχώς όμως, το
μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να περιμένουν και να ελπίζουν… Και ναι, αξίζει
να ελπίζετε. Υπάρχουν παιδιά που νίκησαν, αντλώντας δύναμη από το χάδι σας, το
ψιθύρισμά σας, την αγκαλιά σας. Η ελπίδα σας τρέφει τις ελπίδες του παιδιού σας
για ένα αύριο ανέμελο, ένα παραμύθι σε πεδιάδες και θάλασσες γαλήνιες,
ονειρεμένες…
Και μια μικρή συμβουλή από
μένα: αγαπήστε τα παιδιά σας για αυτό που είναι, με τα ελαττώματά τους! Να
γνωρίζετε ότι το υγιές παιδί είναι αυτό που εκδηλώνει τα θέλω του και όχι αυτό
που προσπαθεί να είναι τέλειο για να ικανοποιήσει τους άλλους. Στόχος του γονέα
δεν είναι μόνο το να βάλει όρια στη συμπεριφορά του «ατίθασου» παιδιού, αλλά
και να «απελευθερώσει» το μαζεμένο και συγκρατημένο παιδί. Εξάλλου, η επιστήμη
αποδέχεται, ότι η συσσώρευση και η μη εκδήλωση των αρνητικών συναισθημάτων
οδηγεί σε διάφορες σωματικές εκδηλώσεις, μέχρι και σε… καρκίνο.
Φροντίστε όπως πρέπει τα
παιδιά σας. Ωθήστε τα προς την υγιεινή διατροφή, την άσκηση και διδάξτε τους να
αγαπούν τον εαυτό τους και να υποστηρίζουν και να διεκδικούν τα θέλω τους.
Επίσης, ενισχύστε τα ολιστικά με την Ομοιοπαθητική. Ο οργανισμός, αντλώντας
συνολικά δυνάμεις μέσω των Ομοιοπαθητικών φαρμάκων, ανακτά τη χαμένη ισορροπία
του. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, τόσο την εκδήλωση των αρνητικών συναισθημάτων,
όσο και τη γενικότερη ενίσχυση του οργανισμού απέναντι σε κάθε είδους
στρες.
Και μία συμβουλή για εσάς τους
ίδιους: αγαπήστε το είδωλο που αντικρίζετε το πρωί στον καθρέπτη. Μόνο όταν
αγαπήσετε τον εαυτό σας θα μπορέσετε να διδάξετε στο παιδί σας να αγαπήσει και
αυτό τον δικό του.
Επιμέλεια: Κοσμαρίκου Αλεξάνδρα
Παιδίατρος
Αναδημοσίευση : Κοσμαρίκου Αλεξάνδρα
Follow & Like: Teacher's Blog
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου