15 Φεβρουαρίου: Παγκόσμια Ημέρα Κατά Του Παιδικού Καρκίνου

Σήμερα, αποφάσισα να ανεβάσω ένα ακόμη άρθρο, παρότι δεν ήταν προγραμματισμένο. Η παιδίατρος Κοσμαρίκου Αλεξάνδρα μοιράζεται μαζί μας τις σκέψεις της για τον παιδικό καρκίνο.

Πώς να το κάνουμε… κάποια παιδάκια έχουν αγωνιστεί περισσότερο από κάποια άλλα. Αναγκάστηκαν να πονέσουν, να συγκρατήσουν το δάκρυ και να χαμογελάσουν στον πόνο, παρά τη θέληση τους. Απλά για να δώσουν κουράγιο στη μαμά και στον μπαμπά, που λιώνουν στο προσκεφάλι τους, στη φλόγα της αναμονής, του αβέβαιου, της ελπίδας.

Είναι πρακτικά αδύνατο για μια μάνα και έναν πατέρα να αποδεχτούν πως το μικρό τους πάσχει από καρκίνο και μπορεί το κερί του να σβήσει πρόωρα και άδικα, πριν από το δικό τους. Είναι βασανιστικό να βλέπουν το βλαστάρι τους αδυνατισμένο, χωρίς μαλλιά, αναγκασμένο να φαντάζεται τα δικά του παραμύθια ανάμεσα στους τέσσερεις τοίχους ενός δωματίου, σε κάποιο νοσοκομείο. Θα έδιναν τα πάντα για να του γλυκάνουν τον πόνο, με ένα απαλό χάδι, ένα ψιθύρισμα, μια ζεστή αγκαλιά. Θα θυσίαζαν ακόμα και τη δική τους υγεία, αρκεί η σκιά που ζωγραφίζεται στα ματάκια του να λάμψει σαν φως εκτυφλωτικό, άστρο λαμπερό στον καλοκαιρινό ουρανό. Δυστυχώς όμως, το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να περιμένουν και να ελπίζουν… Και ναι, αξίζει να ελπίζετε. Υπάρχουν παιδιά που νίκησαν, αντλώντας δύναμη από το χάδι σας, το ψιθύρισμά σας, την αγκαλιά σας. Η ελπίδα σας τρέφει τις ελπίδες του παιδιού σας για ένα αύριο ανέμελο, ένα παραμύθι σε πεδιάδες και θάλασσες γαλήνιες, ονειρεμένες…

Και μια μικρή συμβουλή από μένα: αγαπήστε τα παιδιά σας για αυτό που είναι, με τα ελαττώματά τους! Να γνωρίζετε ότι το υγιές παιδί είναι αυτό που εκδηλώνει τα θέλω του και όχι αυτό που προσπαθεί να είναι τέλειο για να ικανοποιήσει τους άλλους. Στόχος του γονέα δεν είναι μόνο το να βάλει όρια στη συμπεριφορά του «ατίθασου» παιδιού, αλλά και να «απελευθερώσει» το μαζεμένο και συγκρατημένο παιδί. Εξάλλου, η επιστήμη αποδέχεται, ότι η συσσώρευση και η μη εκδήλωση των αρνητικών συναισθημάτων οδηγεί σε διάφορες σωματικές εκδηλώσεις, μέχρι και σε… καρκίνο.

Φροντίστε όπως πρέπει τα παιδιά σας. Ωθήστε τα προς την υγιεινή διατροφή, την άσκηση και διδάξτε τους να αγαπούν τον εαυτό τους και να υποστηρίζουν και να διεκδικούν τα θέλω τους. Επίσης, ενισχύστε τα ολιστικά με την Ομοιοπαθητική. Ο οργανισμός, αντλώντας συνολικά δυνάμεις μέσω των Ομοιοπαθητικών φαρμάκων, ανακτά τη χαμένη ισορροπία του. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, τόσο την εκδήλωση των αρνητικών συναισθημάτων, όσο και  τη γενικότερη ενίσχυση του οργανισμού απέναντι σε κάθε είδους στρες.

Και μία συμβουλή για εσάς τους ίδιους: αγαπήστε το είδωλο που αντικρίζετε το πρωί στον καθρέπτη. Μόνο όταν αγαπήσετε τον εαυτό σας θα μπορέσετε να διδάξετε στο παιδί σας να αγαπήσει και αυτό τον δικό του.

Επιμέλεια: Κοσμαρίκου Αλεξάνδρα

Παιδίατρος

Αναδημοσίευση : Κοσμαρίκου Αλεξάνδρα

Facebook Page: Κοσμαρίκου Αλεξάνδρα Παιδίατρος

Follow & Like: Teacher's Blog

Σχέσεις γονέων και παιδιών με Μαθησιακές Δυσκολίες

   Η αποτυχία των παιδιών με Μαθησιακές Δυσκολίες να εκτιμήσουν την αξία των στρατηγικών, τα οδηγεί να προτιμούν πιο απλοϊκές στρατηγικές (Ford, Palham & Ross, 1984).Πρόκειται για δυσκολίες στις λειτουργίες εκτελεστικού ελέγχου όπως είναι η πρόβλεψη, ο σχεδιασμός και ο έλεγχος.

   Σύμφωνα με έρευνες οι ελλείψεις στρατηγικών που έχουν τα παιδιά με Μαθησιακές Δυσκολίες, σε σχέση με τη μάθηση, μπορεί να οφείλονται στη φτωχή ή τη μη προσαρμοστική αλληλεπίδραση του παιδιού με ενήλικους στην οικογένεια και στο περιβάλλον του σχολείου (Κοινωνικός εποικοδομητισμός, Forman,1989. Rogoff,1990. Stone & Conca, 1993).

   Στο σημείο αυτό θα αναφερθούμε σε κάποια από τα χαρακτηριστικά των σχέσεων γονέων και παιδιών με Μαθησιακές Δυσκολίες έτσι όπως διαμορφώνονται από την βιβλιογραφία:

·         Οι γονείς των παιδιών με γλωσσικά προβλήματα έχουν λιγότερες απαιτήσεις από τα παιδιά τους.

·         Τους παρέχουν λιγότερες γλωσσικές και γνωστικές προκλήσεις συγκριτικά με τους γονείς παιδιών χωρίς προβλήματα.

·         Έχουν λιγότερες προσδοκίες για τα παιδιά τους ( Tollison, Palmer & Stowe, 1987) και οι προσδοκίες αυτές συχνά δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα( Sammarco,1984).

·       Οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ τους είναι διαφορετικές, ενώ ενδέχεται να λειτουργούν ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία (Bryan et al.,1982).

   Αρκετές απόψεις έχουν διαμορφωθεί αναφορικά με την ερμηνεία και τη βάση των μεταγνωστικών προβλημάτων των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες. Ανάμεσα σε αυτές είναι και η άποψη ότι το πρόβλημα εντοπίζεται σε υποβόσκουσες ελλείψεις στην επεξεργασία (Torgesen & Licht, 1993).

Επιμέλεια: Λάλου Σπυριδούλα Μαρία

Εκπαιδευτικός

Follow & Like:Teacher's Blog

Πηγές:

Ford, Palham & Ross, 1984

Κοινωνικός εποικοδομητισμός, Forman,1989. Rogoff,1990. Stone & Conca, 1993

Tollison, Palmer & Stowe, 1987

Sammarco,1984

Bryan et al.,1982

Torgesen & Licht, 1993

Διαφορετικότητα & Αποδοχή στο Σχολικό Περιβάλλον

Στο σχολικό περιβάλλον ο ρόλος των εκπαιδευτικών αλλά και των γονέων πέραν από την επιμόρφωση και πνευματική διεύρυνση των παιδιών έχει στόχο και την καλλιέργεια του σεβασμού στη διαφορετικότητα και την ανάπτυξη της συλλογικότητας στα πλαίσια της ενδυνάμωσης των μαθητών. 

Τι σημαίνει όμως να είσαι διαφορετικός;

   Είναι σημαντικό το σχολικό περιβάλλον, ως κύριος φορέας διαπαιδαγώγησης του ατόμου μέσα από τη συλλογικότητα και  την αποδοχή, να διδάξει στα παιδιά τη διαφορετικότητα σε ένα ευρύ φάσμα και να τα αποτρέψει από την υιοθέτηση συμπεριφορών διακρίσεων, εκφοβισμού και κοινωνικού αποκλεισμού. Πέραν από την ακαδημαϊκή γνώση είναι εξίσου σημαντική η ευαισθητοποίηση των παιδιών σε θέματα διαφορετικότητας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

   Το να είσαι διαφορετικός στο σχολικό περιβάλλον μπορεί να οριστεί με ποικίλους τρόπους. Πέραν από τις βασικές κατηγορίες διακρίσεων  όπως είναι η σωματική διάπλαση του παιδιού και η εμφάνιση του, το οικονομικό του υπόβαθρο, η καταγωγή και η εθνικότητα του, ο τρόπος συμπεριφοράς και επικοινωνίας και οι μαθησιακές επιδόσεις του, είναι πλέον έκδηλες και άλλες μορφές κοινωνικού αποκλεισμού που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε περιστατικά ενδοσχολικού εκφοβισμού και επιθετικότητας. Είναι σημαντικό γονείς και εκπαιδευτικοί να είναι συντονισμένοι με τις συμπεριφορικές αλλαγές των παιδιών εντός και εκτός σχολικού πλαισίου.

   Ο εκπαιδευτικός επωμίζεται της ευθύνης να παρέχει ίσες ευκαιρίες σε κάθε μαθητή του μέσα στην τάξη. Με τον τρόπο αυτό θα καταφέρει να ενισχύσει την αυτοεκτίμηση του παιδιού, και ως αποτέλεσμα την αυτοπεποίθηση του, ώστε να το κάνει να νιώσει ικανό και επαρκές να συνυπάρξει και να διεκδικήσει επί ίσοις όροις τον χώρο του στο σχολικό - κοινωνικό σύνολο. Επιδεικνύοντας ένα ειλικρινές ενδιαφέρον, θα βοηθήσει το παιδί μέσα από τη διαφορετικότητα του, να νιώσει ασφάλεια για τις δυνατότητές του και να αναδείξει τις ξεχωριστές του ικανότητες! Ως πρότυπο λοιπόν ο ίδιος, θα προσκαλέσει τα παιδιά να αγκαλιάσουν το διαφορετικό, και θα επιτρέψει να δημιουργηθεί ένας χώρος συναισθηματικής απελευθέρωσης, με χαρούμενα και δημιουργικά παιδιά, χωρίς όρους αποδοχής, που με σεβασμό θα συνυπάρχουν με το διαφορετικό.

Η σημασία της ενσυναίσθησης στο οικογενειακό περιβάλλον

   Βασικό ρόλο σε αυτό το έργο παίζει ο ρόλος του γονέα και η άμεση συνεργασία του με τον εκπαιδευτικό και με το σχολικό πλαίσιο στο σύνολό του. Είναι σημαντικό, όσο δύσκολο και αν είναι λόγο των συνθηκών που έρχεται αντιμέτωπη η κάθε οικογένεια ξεχωριστά, να προσπαθούμε ως γονείς να λειτουργούμε με ενσυναίσθηση στις δυσκολίες των παιδιών, να τα ακούμε και να προσπαθούμε να μένουμε συντονισμένοι με τις ανάγκες και τις ικανότητες τους, χωρίς να μας παρασύρουν οι προσωπικές μας προσδοκίες.

   Σαν γονείς, προσκαλούμε τα παιδιά να καλλιεργήσουν δεξιότητες κριτικής σκέψης, ανάλυσης και διαπραγμάτευσης ενός θέματος τόσο σε μία δυαδική διάδραση, όσο και εντός ομάδας. Τα βοηθάμε, μέσα από τη δική μας στάση, να ευαισθητοποιηθούν στις έννοιες και τις αξίες της ισότητας και της ανοχής-σεβασμού του διαφορετικού άλλου.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα παιδιά να είναι σε θέση:

·         να ανακαλύψουν και να κατονομάσουν τα συναισθήματά τους

·         να εκφραστούν ελεύθερα, με λεκτική και η λεκτική  έκφραση συναισθημάτων

·         να κατανοήσουν πως κάθε άνθρωπος νιώθει διαφορετικά για κάποια πράγματα.

·         να κατανοήσουν ότι τα συναισθήματα προκαλούνται από διαφορετικά ερεθίσματα σε κάθε άνθρωπο.

·         να συνδέσουν το συναίσθημα με την πηγή που το προκαλεί.

·         να ακούν με προσοχή τους άλλους όταν μιλούν για τα συναισθήματά τους.

·         να κατανοήσουν ότι όλα τα συναισθήματα είναι φυσιολογικά.

·         να αντιληφθούν ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι αντίδρασης σε κάποιο συναίσθημα, αλλά κάποιοι από αυτούς πρέπει να αποφεύγονται

   Αν αναλογιστούμε λοιπόν, τη σχολική αίθουσα ως έναν καθρέφτη του κοινωνικού συνόλου, θα κατανοήσουμε ίσως πιο εύκολα τη σημαντικότητα του εκπαιδευτικού  και την συμβολή του στην διαμόρφωση ή/και την επιδιόρθωση των δυσλειτουργικών συμπεριφορών των παιδιών. Είναι σημαντικό ως γονείς να είμαστε διαλλακτικοί, ανοιχτοί και πρόθυμοι να συνεργαστούμε με τον εκπαιδευτικό, να παρατηρούμε μαζί τις συμπεριφορές που κρίνονται προβληματικές στο υπόλοιπο σύνολο και να ορίσουμε μαζί μία  παρέμβαση με σκοπό την μείωση τον κρουσμάτων σχολικού εκφοβισμού και την ψυχοσυναισθηματική ενίσχυση τόσο του θύματος όσο και του θύτη.

   Οι βασικές αξίες, που το σχολείο ως αρωγός, σε άμεση συνεργασία με το οικογενειακό περιβάλλον, μπορεί να διδάξει είναι η αρμονική συνύπαρξη, η χωρίς προϋποθέσεις αποδοχή, η μη περιθωριοποίηση, ο σεβασμός της διαφορετικότητας, η προστασία της αξιοπρέπειας του εκάστου μαθητή.

   Η εκπαίδευση μέσα από τον πολιτισμό οφείλει να στοχεύει στη δημιουργία ανθρώπων ελεύθερων, με αξιοπρέπεια.  Τα παιδιά θα μάθουν να συνυπάρχουν χωρίς περιορισμούς και εμπόδια στην σκέψη τους αλλά και στην έκφραση τους, υιοθετώντας βασικές αξίες και συμπεριφορές, ως εφόδια για την ενήλικη ζωή τους, δημιουργώντας το δικό τους αποτύπωμα στο κοινωνικό σύνολο.

 Επιμέλεια:

Φούντα Μαρία

Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας,

Σχεσιακή Ψυχαναλυτική Ψυχοθεραπεύτρια,

Παιδοψυχολογία & Ψυχολογία Εφήβου

Μέλος Διεθνούς Ένωσης Σχεσιακής Ψυχανάλυσης & Ψυχοθεραπείας (IARPP)

6945494044

mariafounda.com

foundam@outlook.com

Αναδημοσίευση:allaboutparents.gr | Positive Parenting 🎈

Follow & Like: Teacher's Blog