Γράφω και δεν έχω διαβάσει τίποτα. Πως να σωθώ την τελευταία στιγμή;

Αν και το ερώτημα θα ήταν πιο σωστό ως εξής: “θα σωθώ διαβάζοντας τελευταία στιγμή;”. Η απάντηση εδώ δεν μπορεί να είναι μονολεκτική! Εξαρτάται από τον όγκο της ύλης, το γνωστικό αντικείμενο, τη μορφή της γραπτής εξέτασης, τις γνωστικές δυνατότητες και την κριτική ικανότητα του μαθητή και φυσικά την ψυχολογία του κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας αλλά και της γραπτής δοκιμασίας.

Παραθέτω ορισμένες χρήσιμες συμβουλές:

1.      Ρώτα την ύλη-κατάγραψέ την ολοκληρωμένα

2.      Μεθόδευσε τη μελέτη-φτιάξε πλάνο διαγωνισμάτων

3.      Επικεντρώσου στα σημαντικά σημεία που έχει επισημάνει ο καθηγητής (αυτό προϋποθέτει παρακολούθηση στην τάξη και οπωσδήποτε τήρηση προσωπικών σημειώσεων).

4.      Βάλε χρώμα στη ζωή σου, κύκλωσε, απαρίθμησε με νούμερα και γράμματα, “βάλε στα δάχτυλά σου” τις πληροφορίες.

5.      Μην προσπαθήσεις “να το πεις απέξω”. Θα αγχωθείς και θα χάσεις πολύτιμο χρόνο. Κάνε όσες περισσότερες προσεκτικές αναγνώσεις μπορείς (3-5 αρκούν για την κατάκτηση, 7-10 επιφέρουν άρτιο αποτέλεσμα).

6.      Δυσκολεύεσαι; Ζήτα από τον καθηγητή σου σχεδιαγράμματα/σημειώσεις.

7.      Αξιοποίησε τα Σαββατοκύριακα! Ξεκουράσου, κοιμήσου, αλλά αφιέρωσε 2 ώρες για να οργανωθείς και να κάνεις μια μικρή επανάληψη για ανατροφοδότηση.

8.      Την ώρα του γραπτού: αφιέρωσε χρόνο να μελετήσεις τις ερωτήσεις και να υπογραμμίσεις τα ζητούμενα. Έτσι θα αποφευχθούν λάθη βιασύνης και παραλείψεις υποερωτημάτων.

9.      Απάντησε σε όλα τα ζητούμενα κατά την κρίση σου. Έχοντας διαβάσει, έχεις εικόνα του αντικειμένου. Μην τα παρατάς!

10.  Βγαίνοντας από την αίθουσα: “Αδιαφόρησε” για το βαθμό. Να θυμάσαι πάντα πως προσπάθησες για το καλύτερο καταθέτοντας την αξιοπρεπή σου προσπάθεια, έστω και την τελευταία στιγμή. Να λες “μέχρι την επόμενη φορά θα είμαι καλύτερος και πιο οργανωμένος”.

Συμβουλές για τους αγαπημένους γονείς:

1.      Στηρίξτε το παιδί με διάλογο, παρέχοντας βοήθεια χωρίς κριτική.

2.      Αποφύγετε τιμωρίες, όπως στέρηση του κινητού τηλεφώνου ή εγκλεισμό στο σπίτι.

3.      Ενισχύστε την αυτοπεποίθηση του παιδιού βοηθώντας το να αποβάλει το άγχος και το φόβο της αποτυχίας.

4.      Αποφύγετε τις συγκρίσεις των επιδόσεων με τα αδέλφια, τους φίλους ή τους συμμαθητές.

5.      Επιβραβεύστε τα παιδιά όχι με υλικά αγαθά αλλά με κοινές δραστηριότητες, όπως π.χ. εκδρομές στη φύση, θέατρο, κινηματογράφο, βόλτες με φίλους. Σημαντικό είναι να μην άρετε την επιβράβευση, εάν το παιδί δεν φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Συζητήστε μαζί για να μπορέσει να βελτιώσει τις μαθητικές του επιδόσεις.

Ολοκληρώνοντας, είναι σημαντικό να επισημάνω πως η μελέτη είναι προσωπική υπόθεση και κάθε μαθητής στην εφηβική ηλικία αδυνατεί να κατανοήσει την αξία της μελέτης αλλά και της γραπτής αξιολόγησης. Όμως, τη στιγμή που θα αποφασίσει, έστω και ετεροχρονισμένα να καταβάλει την προσπάθειά του, χρειάζεται στήριξη και ενθάρρυνση. Πιθανότατα να μην κατορθώσει να καλύψει τα κενά των προηγούμενων μηνών ή να φθάσει στην αριστεία, θα έχει κάνει όμως το πρώτο βήμα για την οργάνωση της μελέτης του έχοντας εικόνα της  διδακτέας ύλης  με την οποία θα διαγωνιστεί στις απολυτήριες εξετάσεις.

Επιμέλεια: 

Χριστίνα Γιαννιώτη

Φιλόλογος

Follow & Like: Teacher's Blog