Δυσλεξία: τα χαρακτηριστικά των δυσλεκτικών ατόμων

Η δυσλεξία αποτελεί μια μορφή μαθησιακής δυσκολίας, η οποία παρουσιάζει δυσκολίες στην ανάλυση των λέξεων. Αποτελεί μια διαταραχή που παρουσιάζεται στα παιδιά παρά την φοίτησή τους σε κανονικές σχολικές τάξεις. Σύμφωνα με τον Πόρποδα (1997), ο όρος δυσλεξία χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει δυσκολίες στην μάθηση της ανάγνωσης και της ορθογραφημένης γραφής. Συγκεκριμένα:

Στην ανάγνωση:

·  Παραλείπουν, προσθέτουν, αντικαθιστούν και αντιμεταθέτουν γράμματα συλλαβών ή και λέξεων.

·         Συγχέουν τα γράμματα που μοιάζουν οπτικά και ακουστικά.

·         Δυσκολεύονται στην ανάγνωση.

·         Δεν τηρούν τον τονισμό και την στίξη.

·         Δυσκολεύονται να κατανοήσουν αυτά που διαβάζουν.

·         Διαβάζουν αργά.

·         Δυσκολεύονται στην ανάγνωση και προφορά ασυνήθιστων λέξεων.

Στη γραφή:

·         Κάνουν μουτζούρες.

·         Αφήνουν αδικαιολόγητα κενά.

·         Κάνουν ορθογραφικά λάθη.

·         Παραλείπουν τόνους και σημεία στίξης.

·         Αργούν να γράψουν.

·         Δεν αφήνουν διαστήματα ανάμεσα στις λέξεις.

·         Καθρεπτικός τρόπος γραφής γραμμάτων ή και λέξεων.

Όλα αυτά είναι ενδεικτικά, στην αναζήτηση της βιβλιογραφίας μπορούμε να εντοπίσουμε κι άλλα χαρακτηριστικά. Επίσης, τα στοιχεία αυτά αναφέρονται στον μέσο όρο των ατόμων που έχουν δυσλεξία. Σαφώς κάθε άτομο είναι διαφορετικό και δεν είναι ανάγκη να έχει όλα τα στοιχεία.

Επιμέλεια:

Αμαλία Καλαματιανού

Εκπαιδευτικός

Follow & Like:Teacher's Blog

Βιβλιογραφία

Αθανασιάδη, Ε. (2001). Η Δυσλεξία και πως αντιμετωπίζεται. Διαφορετικός τρόπος

μάθησης, διαφορετικός τρόπος διδασκαλίας. Εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα.

Πόρποδας, Κ. (1997). Δυσλεξία. Η ειδική διαταραχή στη μάθηση του γραπτού λόγου

(Ψυχολογική Θεώρηση). Δεύτερη έκδοση, εκδόσεις Μορφωτική, Αθήνα.