Παραμύθι: Ο τοίχος

   Το παραμύθι που ακολουθεί σκοπό έχει να βοηθήσει τους μικρούς μας αναγνώστες να αναγνωρίσουν μία δύσκολη κατάσταση και να δουν τα θετικά αυτής. Η αναγνώριση των θετικών καταστάσεων αποτελεί προνόμιο των αισιόδοξων ανθρώπων . Είναι η δύναμη να φτάσουμε στον στόχο μας.

   Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένας οικοδόμος τόσο καλός στη δουλειά του που ό,τι έχτιζε ήταν πανέμορφο. Σιγά- σιγά, με τον καιρό έγινε τόσο γνωστός που όλοι του ζητούσαν να τους χτίζει και από κάτι. Είχε τόση πολλή δουλειά που δεν προλάβαινε να εξυπηρετήσει τον κόσμο και έτσι αποφάσισε να πάρει ένα βοηθό. Πολλοί ήταν εκείνοι που θέλανε να μαθητέψουν δίπλα στον οικοδόμο, επειδή ήθελαν να γίνουν σαν και αυτόν, να μάθουνε τα μυστικά της δουλειά και να αποκτήσουνε πολλά λεφτά.

   Μια μέρα τον πλησίασε ένα φτωχό μικροκαμωμένο αγόρι και του ζήτησε δουλειά. Ο οικοδόμος του είπε πως για να τον πάρει θα έπρεπε πρώτα να δει τη δουλειά του. Έτσι του ζήτησε να φτιάξει έναν τοίχο με χίλια τούβλα στη μπροστινή πλευρά του σπιτιού του οικοδόμου.

   Το αγόρι ξεκίνησε να χτίζει τον τοίχο με μεγάλο μεράκι. Ήθελε βλέπετε να φτιάξει έναν τέλειο τοίχο για να μπορεί να δουλέψει δίπλα στον ξακουστό οικοδόμο. Δεν ήθελε να κάνει ούτε το παραμικρό λάθος και γι’ αυτό ξεσκόνιζε και έβαζε με πολύ μεγάλη προσοχή τα τούβλα το ένα πάνω στο άλλο.

   Το χτίσιμο του τοίχου προχωρούσε λοιπόν και φαινόταν να γίνεται πολύ καλή δουλειά. Σε κάποια στιγμή, όμως, το αγόρι παρατήρησε πως αν και πρόσεχε πολύ, δύο τούβλα είχανε μπει κατά λάθος στραβά και πήγε αμέσως να τα ισιάξει. Δυστυχώς όμως το τσιμέντο είχε ήδη στεγνώσει και τα δύο τούβλα είχαν κολλήσει για τα καλά με τα υπόλοιπα. Να ρίξει τον τοίχο και να τον ξαναχτίσει δεν γινόταν, επειδή τα τούβλα που είχε ήταν μετρημένα.

   Το αγόρι απογοητεύτηκε πολύ και με μισή καρδιά συνέχισε το χτίσιμο του τοίχοι, μέχρι που τον τελείωσε. Έπειτα έκατσε σε μιαν άκρη να δει το φρεσκοχτισμένο τοίχο αλλά το μάτι του έπεφτε διαρκώς πάνω στα δύο στραβά τούβλα! Μα πώς του ξέφυγαν;

-    Δεν πρόκειται να με πάρει ποτέ στη δουλειά ο οικοδόμος. Είμαι άχρηστος, δεν κατάφερα να φτιάξω τέλειο τον τοίχο. Αν δεν υπήρχαν αυτά τα δύο στραβά τούβλα , θα είχα έναν τέλειο τοίχο. Σίγουρα θα τα προσέξει αμέσως και θα μου πει πως δεν είμαι ικανός να πάρω τη δουλειά.

   Αυτά σκεφτόταν το αγόρι, όταν από πίσω του άκουσε τον οικοδόμο να λέει:

-          Βλέπω πως τελείωσες τον τοίχο. Μπράβο σου, έκανες καταπληκτική δουλειά!

   Το αγόρι κοίταξε απορημένο τον οικοδόμο και νόμιζε πως ή τον κορόιδευε ή πως δεν έβλεπε καλά.

-     Μα καλά με κοροϊδεύετε; Δεν βλέπετε τα δύο στραβά τούβλα που χαλάνε όλη την εικόνα του τοίχου;

   Ο οικοδόμος χαμογέλασε πλατιά και απάντησε:

-      Βλέπω τα υπόλοιπα 998 που είναι βαλμένα τέλεια!

 

Πηγές: «Θεραπευτικά Παραμύθια, Νένα Γεωργιάδου, Ψυχολόγος, Σειρά: Παιδοψυχολογία, 12^η Ανατύπωση, Εκδόσεις Οξυγόνο, σελ 24-26»

 

Επιμέλεια βίντεο: Λάλου Σπυριδούλα Μαρία 

Βίντεο

Follow & Like:Teacher's Blog