Πρόταση βιβλίου: Δεν είμαι τέρας, σου λέω!
Τριγυρνώντας στην σχολική βιβλιοθήκη και αναζητώντας το επόμενο βιβλίο που θα μελετήσω, έπεσα πάνω σε αυτό το μικρό διαμάντι.
«Δεν είμαι τέρας, σου λέω!», υποστηρίζει ο Αγάπιος ένα μικρό αγόρι που όλοι
τον κοιτούν και το αντιμετωπίζουν με περιέργεια και απέχθεια θα έλεγα, γιατί απλά δεν του αρέσουν τα
πάρτι, προτιμά να παίζει μόνος με τα στρατιωτάκια του στο δωμάτιο του, του
αρέσει ο προγραμματισμός και η τάξη των πραγμάτων.
Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Τι δεν κατανοούμε ή δεν γνωρίζουμε εμείς οι
υπόλοιποι; Υπάρχουν παιδιά τέρατα ή ενήλικες που δεν γνωρίζουν τι
θα πει διαφορετικότητα;
Εσύ ξέρεις;
Αν όχι, αυτό το βιβλίο ίσως σε βοηθήσει να ανακαλύψεις στοιχεία της μέσα
από την εμπειρία του Αγάπιου και της Παναγιώτας.
Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου:
«Μπορείς, σε παρακαλώ, να κρατήσεις τον Αγάπιο για είκοσι μέρες;» μου είπε
ο γείτονάς μου ο Λάζαρος «Να και οι οδηγίες». Πήρα τις οδηγίες και τις έβαλα
στην τσέπη του τζιν μου. «Θέλω οδηγίες για να προσέξω ένα παιδί;» είπα από μέσα
μου.
Αυτή είναι η αρχή της ιστορίας ενός ιδιαίτερου παιδιού, του Αγάπιου. Στον Αγάπιο
δεν αρέσουν οι εκπλήξεις, η φασαρία. Τον ενοχλούν ορισμένοι ήχοι και μπορεί το
ρύζι που του μαγείρεψες να του μυρίζει ψάρι. Μπορεί να αλλάξει θέση γιατί μια
αχτίνα του ήλιου πέφτει στα μάτια του. Δεν του αρέσει ο πολύς κόσμος, προτιμά
να παίζει μόνος στο δωμάτιο του και θυμώνει συχνά όταν κάτι αλλάξει στο
πρόγραμμά του. Δε σε καταλαβαίνει όταν μιλάς με μεταφορές. Ξέρει όλους τους
φίλους του μπαμπά του, αλλά αυτός δεν έχει φίλους, μιλάει ασταμάτητα, του
αρέσει η τακτοποίηση, γνωρίζει πολλά πράγματα, και κάτι που ίσως οι περισσότεροι
δε γνωρίζουν, πως «ο δενδρόβιος μυρμηγκοφάγος ονομάζεται και ταμάντουα η
τετραδάχτυλος!».
Η διαφορετικότητά μας είναι και η μοναδικότητά μας!
Επιμέλεια άρθρου: Λάλου Σπυριδούλα Μαρία
Εκπαιδευτικός
Follow & Like: Teacher's Blog
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου