Σχολική άρνηση / φοβία: η νέα προσαρμογή στο σχολείο

Συχνά τα παιδιά που ξεκινούν το σχολείο αντιμετωπίζουν  τη μεγαλύτερη μετάβαση στην έως τώρα ζωή τους. Το παιδί ενώ έχει μάθει να βρίσκεται και να συνυπάρχει στο οικογενειακό του περιβάλλον, έρχεται αντιμέτωπο με μια νέα πρόκληση, την είσοδό του στο σχολικό περιβάλλον. 

Το παιδί αποχωρίζεται για πρώτη φορά το οικείο οικογενειακό περιβάλλον και καλείται να αντιμετωπίσει ένα νέο περιβάλλον με καινούργιους ανθρώπους, άγνωστα παιδιά και νέες καταστάσεις. Για αυτό το λόγο πολλές φορές το παιδί βιώνει τη σχολική άρνηση, με το να αρνείται να πάει στο σχολείο, επικαλούμενο πως είναι άρρωστο. Η σχολική άρνηση μπορεί να εμφανιστεί σιγά σιγά. Ο όρος χρησιμοποιείται συνήθως ως συνώνυμο της σχολικής φοβίας για παιδιά με μακρόχρονη απουσία από το σχολείο.

Το κύριο χαρακτηριστικό της είναι η άρνηση του παιδιού να πάει σχολείο. Παράλληλα, το παιδί βιώνει έντονο άγχος για το σχετικά με τον σχολικό χώρο και με το τι θα αντικρίσει εκεί. Πολύ συχνά παρατηρούνται διάφορα συμπτώματα όπως είναι  κεφαλαλγίες, ζάλη, ναυτία και εμετούς.

 Τα συμπτώματα εμφανίζονται κατά κύριο λόγο το πρωί.Ο φόβος εκδηλώνεται με αγχώδεις αντιδράσεις, κρίσεις πανικού, ξεσπάσματα κλάματος. Η σχολική φοβία αφορά στον τρόμο  που νιώθουν τα παιδιά, για το σχολείο που σχετίζεται με ένα τεράστιο άγχος να αποχωρισθούν τη μητέρα τους.

Οι λόγοι που οδηγούν το παιδί στην σχολική άρνηση είναι ο φόβος της αποτυχίας, οι απειλές που δέχεται το παιδί στο σχολείο, οι μαθησιακές δυσκολίες. Ακόμα, αν το παιδί έχει βιώσει διαζύγιο μέσα στην οικογένειά ή αν έχει αλλάξει πρόσφατα οικογενειακό περιβάλλον, είναι ένας ακόμη λόγος άρνησης.

 Ως γονείς και ως εκπαιδευτικοί οφείλουμε να είμαστε δίπλα στα παιδιά με συμβουλευτικό και καθοδηγητικό ρόλο, καθώς οι δωροδοκίες και οι απειλές δεν ευνοούν την κατάσταση. Μιλήστε με τα παιδιά σας και βοηθήστε τα να αγαπήσουν το σχολείο.

Επιμέλεια:

Καλαματιανού Αμαλία

Εκπαιδευτικός

Follow & Like: Teacher's Blog

 Πηγές:

Pilkington, C. L., Piersel, W. C. (2006). School phobia: A critical analysisof the separation anxiety theory and an alternative conceptualization.Psychology in the Schools, 28 (4), 290-303.

Παναγιώτης Ι. Τσάκαλης (2008), Σχολική Άρνηση‐Φο/Βία‐ Επιθετικότητα: Δυο Πλευρές του Ίδιου Προβλήματος, Διαχείρισης Προβλημάτων Σχολικής Τάξης, Τόμος Β΄

Tα όρια συμβάλλουν στην ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξή των παιδιών

Τα όρια και οι κανόνες βοηθούν τα παιδιά να κατανοήσουν τις προσδοκίες των γονέων. Μέσα από τα όρια τα παιδιά μαθαίνουν τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται.

Τα όρια αποτελούν μια μορφή διδασκαλίας, είναι η καθοδήγηση και οι συμβουλές. Για το λόγο αυτό θα πρέπει να επιβάλλονται όρια από τα οποία το παιδί έχει κάτι να μάθει και όχι να λειτουργούν ως τυφλή υπακοή και συμμόρφωση στις απαιτήσεις και στα θέλω των γονέων.

Χρειάζετε να μπουν από νωρίς στα παιδιά ώστε να υπάρχει μια εύρυθμη λειτουργία μέσα στην οικογένεια. Τα όρια δεν θα πρέπει να γίνονται το άλλοθι για την επιβολή ελέγχου από τους γονείς. Θα πρέπει να εφαρμόζονται με θετικό τρόπο. Δεν θα πρέπει να συνδέονται με την τιμωρία και την αποθάρρυνση.

Παράλληλα, τα όρια μέσα στην οικογένεια εξασφαλίζουν την καλή ισορροπία και λειτουργία της. Παρέχουν ένα αίσθημα ασφάλεια στα παιδιά. Ένα παιδί που δεν ζει μέσα σε ένα συνεπές περιβάλλον με σταθερές μεθόδους ανατροφής, μπερδεύεται. Βιώνει την σύγχυση και χάνει την εμπιστοσύνη του προς τους γονείς του. Αντίθετα, το παιδί που ζει σε ένα σταθερό περιβάλλον, με σαφή όρια αναπτύσσει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.

Σύνταξη: Καλαματιανού Αμαλία

Εκπαιδευτικός

Follow & Like :Teacher's Blog