Αποδοχή …μια νέα μορφή σκέψης

    Υπάρχουν περιπτώσεις και στιγμές στη ζωή που απλά δεν μπορούμε να αλλάξουμε την πραγματικότητά μας. Κάποια σοβαρή ασθένεια, ένα ατύχημα, απόλυση, χωρισμός, διαζύγιο, αποβολή, προδοσία και πολλά άλλα…δυστυχώς είναι και αυτά μέρος της ζωής μας και είναι από τις περιπτώσεις που δεν μπορείς να αλλάξεις τον τρόπο σκέψης και να γίνουν από μαύρα…άσπρα. Τί κάνουμε σε αυτή τη περίπτωση; Τί μπορούμε να κάνουμε πέρα από…Αποδοχή;

   Η αποδοχή είναι η διαδικασία όπου το άτομο βλέπει την πραγματικότητά του και την δέχεται ως μια κατάσταση που θα υπάρχει στη ζωή του. Ίσως για πολύ, ίσως για λίγο αλλά θα είναι εκεί. Δεν σημαίνει ότι εγκαταλείπω την προσπάθεια ή τους στόχους και τις φιλοδοξίες μου αλλά μέσα σε όλα αυτά υπάρχει και Αυτό.

   Τι μπορούμε να κάνουμε για να αποδεχτούμε κάποιες καταστάσεις της ζωής μας που είναι δυσάρεστες;

• Φέρνουμε το Νου στο εδώ και τώρα: το παρελθόν πέρασε, το μέλλον δεν έχει έρθει ακόμη. Το ΜΟΝΟ πράγμα που έχουμε είναι το τώρα και μάλιστα σε αυτό το κομμάτι έχουμε τον έλεγχο της κατάστασης. Αποτρέψτε το μυαλό από το να πλανάται σε αρνητικά σενάρια του μέλλοντος και αποδεχτείτε σιγά σιγά ότι το μόνο πράγμα για το οποίο μπορούμε να είμαστε βέβαιοι είναι το Τώρα.
• Ασκήσεις χαλάρωσης και ενσυνειδητότητας: είναι πολύ σημαντικό να χαλαρώνουμε μέσω του σώματός μας και να κάνουμε τα πράγματα συνειδητά και επιλεγμένα. Καθίστε αναπαυτικά στο κρεβάτι κάθε πρωί, κλείστε τα μάτια και φανταστείτε ότι πλέετε σε μια λίμνη, σε μια θάλασσα ή βρίσκεστε στο αγαπημένο σας μέρος. Χαλαρώστε τον αυχένα σας και πάρτε βαθιές ανάσες με την τεχνική 7-11: εισπνοή μετρώντας μέχρι το 7 και εκπνοή μετρώντας μέχρι το 11. Επίσης, όταν το μυαλό πλανάται στο παρελθόν ή σκέφτεται φοβικά για το μέλλον κάντε την άσκηση της ενσυνειδητότητας: διαλέξτε κάποιο αντικείμενο στο χώρο ή πάρτε μια σταφίδα και ξεκινήστε να περιγράφετε την σταφίδα ή το όποιο αντικείμενο σαν να είναι κάτι πρωτόγνωρο για εσάς. Πώς είναι εμφανισιακά; Τί γεύση έχει; Τί υφή; Πολλοί άνθρωποι το κάνουν με μεγάλη επιτυχία με τον καφέ τους, καθώς έχει μια ζεστή αίσθηση και μια όμορφη μυρωδιά και τους αποσπά για λίγο από αυτές τις σκέψεις. 
• Πείτε κάποιες φράσεις αποδοχής: είναι αυτό που είναι, έτσι έχουν τα πράγματα, το αποδέχομαι και συνεχίζω παρόλα αυτά…Αυτές οι φράσεις μπορεί να φαίνονται άδειες και να μην τις νιώθετε αλλά είναι μια σημαντική παρέμβαση από εσάς στο μαθημένο τρόπο σκέψης σας. Λέγοντάς τες είναι σαν να προγραμματίζετε το μυαλό σας να δεχτεί τη νέα κατάσταση χωρίς τοξική αντίσταση. 
• Λάβετε δράση: πολλές φορές μυρικάζουμε και παραπονιόμαστε για μια κατάσταση που δεν μας είναι ευχάριστη αλλά από την άλλη αν αναλογιστούμε τι κάνουμε για να βγούμε από αυτό, θα απογοητευτούμε με την αδράνειά μας. Γράψτε στο χαρτί το πρόβλημα που έχει  προκύψει, φανταστείτε ότι κάνετε ένα μεγάλο άλμα πάνω από τα μαύρα σας κουτιά, αυτά που σκέφτονται: «Γιατί; Γιατί; Τί θα κάνω τώρα; Πάει χάθηκα, τελείωσε η ζωή μου…» και σηκώστε τα μανίκια: τί μπορείτε να κάνετε για να ξεφύγετε από όλο αυτό; Υπάρχουν διέξοδοι και αν δεν υπάρχουν, υπάρχουν τρόποι να γίνει πιο ανώδυνο. Εάν για παράδειγμα χάσατε τη δουλειά σας, σίγουρα αυτό θα σας γεμίσει άγχος και αρνητικά σενάρια για το μέλλον αλλά μπορείτε να σχεδιάσετε τη δράση σας στο να βρείτε μια άλλη δουλειά: κλείστε ραντεβού με τον σύμβουλο του ΟΑΕΔ, μιλήστε σε γνωστούς και φίλους για το αν υπάρχει κάτι για εσάς, βάλτε ένα μικρό χρηματικό ποσό στην άκρη, αγοράστε εφημερίδα και ξεκινήστε να μοιράζετε βιογραφικά. Όσο πιο άμεσα τόσο το καλύτερο.

Επιμέλεια: Χρύσα Παπακυργιάκη

Ψυχολόγος-Ειδική Παιδαγωγός

Email:chrysapapakirgiaki@yahoo.gr

Facebook Page: Ψυχοθεραπεία-Συμβουλευτική Χρύσα Παπακυργιάκη & Σόνια Φωκά

Follow & Like:Teacher's Blog

Αναδημοσίευση:ecozen

            

Ευαισθητοποιώντας το παιδί προς το περιβάλλον: 6 βήματα για να το πετύχετε!

 

1.      Γίνετε πρότυπο!

Οι επιλογές και ο τρόπος ζωής σας γίνονται εικόνες που εντυπώνονται στο μυαλό του παιδιού,διαμορφώνουν το χαρακτήρα του και τη στάση ζωής του. Έτσι, λοιπόν, μπορείτε με απλές, μικρές κινήσεις της καθημερινότητας να υιοθετήσετε και εσείς  έναν πιο οικολογικό τρόπο ζωής μαζί με το παιδί! Ανακυκλώστεσε πολύχρωμους κάδους στο σπίτι και δώστε στο παιδί θέση υπευθυνότητας ανά εβδομάδα. Βουρτσίζοντας τα δόντια σας, κλείστε τη βρύση! Είναι σημαντικό να χρησιμοποιούμε το νερό με σύνεση και να μη το σπαταλάμε άσκοπα παίζοντας. Σβήστε τα περιττά φώτα, όταν δεν είναι απαραίτητα, και επενδύστε-κατά το δυνατό-σε ατμοσφαιρικό φωτισμό. Ιδίως το βράδυ, αυτό θα χαλαρώσει όλη την οικογένεια από την ένταση της καθημερινότητας!

2.      Ξεκινήστε την «εκπαίδευση» από νωρίς!

Τα παραμύθια με θεματολογία το περιβάλλον εκτός από την αναγνωστική απόλαυση, μεταδίδουν στο παιδί μηνύματα και προβληματισμούς. Παράλληλα, το βάζουν σε θέση ευθύνης δημιουργώντας του την τάση για δράση. Διαβάστε το παραμύθι μαζί και μην παραλείψετε στο τέλος να το ρωτήσετε πώς αισθάνθηκε για όσα διαβάσατε. Ταυτίστηκε με τους ήρωες του παραμυθιού; Ποια θα ήταν η δική του δράση; Τί λύση θα έδινε στο πρόβλημα; Τί καινούριο έμαθε για το περιβάλλον από το παραμύθι;

Ενδεικτικά παραμύθια είναι:

Γίνε Πράκτορας του πλανήτη, Ε. Ανδρεάδη και Σ. Κολτσιδόπουλου, Μεταίχμιο 2014

Κάτω από τον ίδιο ουρανό, Γιώτα Λιβάνη, Εκδόσεις Λιβάνη 2017

Γκαζόζα Α.Α.Α.,Τζένη Κουτσοδημητροπούλου, Ελληνοεκδοτική 2016

Που πάνε όλα αυτά; , JessFrench, Eκδόσεις Διόπτρα, 2020

3.      Η οικολογία πάει …και στο σχολείο!

Άλλη μια σημαντική επένδυση! Οικολογικά επαναχρησιμοποιούμενα σκεύη, όπως ποτήρια από ζαχαροκάλαμο, καλαμάκια και φαγητοδοχεία από μπαμπού αλλά και γραφική ύλη, όπως στιλό από ανακυκλωμένα μπουκάλια και τετράδια από ανακυκλωμένο χαρτί είναι οι σύντροφοι του παιδιού στην καθημερινότητα αλλά και η υπενθύμιση της σημασίας της προστασίας του περιβάλλοντος.

4.      Οικολογική συνείδηση και στην ενδυμασία!

Η βιομηχανία της μόδας επιστρατεύοντας την τεχνολογία γίνεται βιώσιμη και σας καλεί να ακολουθήσετε την τάση, το ίδιο και εγώ! Ρούχα από οργανικό βαμβάκι, ανακυκλωμένο νήμα και φυσικά υλικά, φιλικά προς το περιβάλλον,θα βοηθήσουν το δέρμα του παιδιού να αναπνέει, δεν θα προκαλέσουν αλλεργίες και θα καταστήσουν το παιδί έναν νεαρό καταναλωτή με κοινωνική ευθύνη! Τέλος, από την αγορά, στη χρήση την επαναχρησιμοποίηση καιτην ανακύκλωση,έρχομαι να προσθέσω πως τα ρούχα που δεν μας κάνουν ή δεν τα χρειαζόμαστε πια, δεν τα πετάμε! Τα συλλέγουμε προσεκτικά και τα δωρίζουμε σε φίλους, συγγενείς, ακόμα και σε άτομα που έχουν ανάγκη! Έτσι, το παιδί μαθαίνει τις έννοιες «νοιάζομαι», «μοιράζομαι», «προσφέρω».

5.      Εκπαιδευτική τηλεόραση!

Όσα αξίζει να δείτε μαζί με το παιδί στην τηλεόραση δεν είναι μόνο παιχνίδια γνώσεων και παιδικά προγράμματα. Κάντε το πείραμα και αφιερώστε μια ώρα την εβδομάδα από τον προσωπικό σας χρόνο για να παρακολουθήσετε μαζί ένα ντοκιμαντέρ. Διαλέξτε ένα θέμα που κεντρίζει το ενδιαφέρον του, όπως π.χ. τα ζώα της Αφρικής ή οι πιγκουίνοι της Ανταρκτικής. Θα εντυπωσιαστείτε με το δέος των παιδιών, καθώς παρακολουθούν την άγρια φύση και τα σπάνια είδη πουλιών και ζώων. Η ευαισθητοποίηση προϋποθέτει τη γνώση και ενσαρκώνεται στη δράση, όμως εκτός από το γνωστικό μέρος , το παιδί θα αποκτήσει αντίληψη της σκηνοθεσίας, των χρωμάτων και θα λάβει ποικίλα ερεθίσματα που θα το συντροφεύουν στην ενήλικη ζωή του.

6.      Αναλάβετε δράση

Απαραίτητη προϋπόθεση για την προστασία του περιβάλλοντος είναι η ειλικρινής σύνδεση μαζί του. Μικρές αποδράσεις στη φύση, περίπατοι σε μικρά δάση και υγρότοπους, παρατήρηση των πουλιών με όλη την οικογένεια είναι το μυστικό όπλο, αφού συνδυάζουν την απόλαυση, την σωματική άσκηση, τη γνώση και τον ουσιαστικό χρόνο με τα υπόλοιπα μέλη. Επίσης, η συμμετοχή σε εθελοντικές δράσεις, ατομικές ή συλλογικές, είναι πολύτιμη! Ξεκινήστε με απλά βήματα, όπως είναι η συλλογή απορριμμάτων από ακτές και οι δενδροφυτεύσεις, μέχρι και τη συνδρομή σε καινοτόμα εκπαιδευτικά προγράμματα της WWF, της Greenpeace κ.α.

Με αυτούς τους τρόπους, το παιδί μαθαίνει για την κλιματική αλλαγή, την προστασία των ζώων, των δασών, της θάλασσας και των υγρότοπων, για την ανακύκλωση, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και όλα όσα αποτελούν εφόδια για την σύνδεσή του με το φυσικό περιβάλλον και την διαμόρφωση της  περιβαλλοντικής του συνείδησης.

 

Επιμέλεια:

Χριστίνα Γιαννιώτη

Φιλόλογος

Follow & Like : Teacher's Blog