Όπως όλα τα συναισθήματα έτσι και ο θυμός
είναι απόλυτα αποδεκτός. Κάποιοι φοβούνται να τον εκφράσουν και του βάζουν
εμπόδια και «μη», αλλά με αυτόν τρόπο καταπιέζονται και καταπιέζουν. Κρύβεις
κάτω από το χαλάκι ποτέ την χαρά σου; Η απάντηση είναι «όχι». Τότε γιατί να
κρύψεις και τον θυμό σου; Είναι και αυτό ένα συναίσθημα, εξίσου ιδιαίτερο,
διότι χρειάζεται την βοήθεια σου για να το διαχειριστείς.
Στην περίπτωση των παιδιών η διαχείριση του
θυμού είναι ακόμη πιο ιδιαίτερη περίπτωση. Τα παιδιά έχουν την ανάγκη να
γνωρίζουν ότι εάν θυμώσουν, οι άλλοι δεν θα σταματήσουν να τα αγαπούν.
Χρειάζεται οι ενήλικες με ήρεμο τρόπο και ωριμότητα να διαχειρίζονται τέτοιες
καταστάσεις και να δείχνουν ότι είναι αποδεκτές. Αγαπάμε όλα τα συναισθήματα.
Η υγιής διαχείριση του θυμού και η υγιής
αυτοεκτίμηση είναι στενά συνδεδεμένες. Έτσι όταν ένα παιδί είναι ήδη θυμωμένο,
μην αρχίσετε να φωνάζετε και εσείς με σκοπό να το καλύψετε, να το τρομάξετε ή
να το τιμωρήσετε ή να το απειλήσετε. Προσπαθήστε:
·
Να διατηρήσετε την ηρεμία σας.
·
Κατεβείτε στο ίδιο επίπεδο με αυτό του
παιδιού.
·
Δείξτε στο παιδί ότι είστε ο κατάλληλος
για να διαχειριστεί τον θυμό του με ηρεμία.
·
Δώστε του την προσοχή που χρειάζεται.
Απερίσπαστα είστε εκεί για εκείνο.
·
Ταυτιστείτε συναισθηματικά με το παιδί
(τι νιώθει τώρα; , τι θέλει να μου πει; ,γιατί στέκεται εκεί;)
· Αναγνωρίστε την αναστάτωση του παιδιού
σας «βλέπω πως έχεις θυμώσει», με αυτή τη φράση επιβεβαιώνετε ότι έχετε
καταλάβει τα όσα νιώθει.
· Στα μικρότερα παιδιά (προσοχή στην
εφηβεία), μια αγκαλιά , ένα χάδι ή ένα απαλό χάδι, ενδεχομένως να έχει θετικά
αποτελέσματα στην εξομάλυνση της έντασης.
· Τις περισσότερες φορές τα παιδιά θα
θέλουν να μοιραστούν μαζί σας τι συμβαίνει. Βεβαιωθείτε ότι έχετε καταλάβει την
κατάσταση από την πλευρά του παιδιού. Κάντε ερωτήσεις και ξεκαθαρίστε τα
γεγονότα.
· Αν γνωρίζετε ότι το παιδί σας θα αντιδράσει θετικά στο χιούμορ, μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε για να εκτονωθεί η κατάσταση .
Ένας ευαίσθητος ενήλικας συνήθως μπορεί να
βοηθήσει τα παιδιά να βρουν λύσεις σε μια διένεξη, όμως είναι σημαντικό να
μάθουν τα παιδιά να διαχειρίζονται τέτοιες καταστάσεις μόνα τους. Εάν ένας ενήλικας
παρεμβαίνει συνέχεια με σκοπό την υποβοήθηση για την λύση του προβλήματος,
χωρίς όμως να διδάσκει στα παιδιά τις απαραίτητες δεξιότητες, τότε ενισχύει τη
νοοτροπία: εκφράζω αμέσως τον θυμό μου και βασίζομαι στους άλλους για την
αντιμετώπιση του δικού συναισθήματος και του προβλήματος, κάτι το οποίο δεν θα
βοηθήσει το παιδί και στις διαπροσωπικές του σχέσεις.
Επιμέλεια: Λάλου
Σπυριδούλα Μαρία
Εκπαιδευτικός
Πηγή:
«Παιχνίδια διαχείρισης
θυμού για παιδιά, Όταν το παιδί είναι ήδη θυμωμένο» σελ.45
M.Plummer
Εκδόσεις: Πατάκης
