Το οικογενειακό τραπέζι

  Το οικογενειακό τραπέζι είναι ένας θεσμός που έχει ρίζες από παλιά, όπου η οικογένεια δεν καθόταν  στο τραπέζι για φαγητό εάν δεν είχαν μαζευτεί όλα τα μέλη της. Ήταν ένα είδος ιεροτελεστίας όπου συγκεντρώνονταν όλοι μαζί, προσευχόντουσαν και έπειτα καθόντουσαν να φάνε. Κάτι τέτοιο πλέον συμβαίνει σπάνια, αφού οι γρήγοροι και απαιτητικοί ρυθμοί της καθημερινότητας δεν το ευνοούν .

   Ο καθένας τώρα μοιάζει να τρώει το γεύμα του μόνος του, με συντροφιά κάποια τηλεόραση, ένα τάμπλετ ή κινητό. Αυτό ισχύει και για τα πολύ μικρά παιδιά τα οποία δεν τρώνε το μεσημεριανό τους χωρίς την παρέα της Ντόρας της μικρής εξερευνήτριας. Αναζητούν περισσότερο την τηλεοπτική παρέα παρά την συζήτηση με την οικογένεια τους.

  Κατά την γνώμη μου και το οικογενειακό τραπέζι είναι ένας θεσμός που δείχνει ενότητα μέσα στο χάος της κοινωνίας. Γι’ αυτό καλό θα ήταν να υπάρχει έστω ένα γεύμα ή μια ημέρα όπου η οικογένεια θα τρώει όλη μαζί. Όντας παιδί αυτό ήταν καθημερινή συνήθεια, τώρα περιμένω πώς και πώς κάποιο σαββατοκύριακο για να φάω με την οικογένεια μου αλλά και κάποια γιορτή για να σμίξουμε όλοιι μαζί .

  Μέσα από αυτή την προσωπική μου αναφορά θέλω να τονίσω:

1.      Την σπουδαιότητα της συνήθειας-σταθεράς, όπου η οικογένεια μαζεύεται για να φάει μαζί.

2.      Την δημιουργία όμορφων αναμνήσεων από τα παιδικά και εφηβικά χρόνια.

3.      Οι γονείς έτσι δεν παραμελούνται ποτέ, ακόμη και όταν τα παιδιά μεγαλώσουν και κάνουν τις δικές τους οικογένειες, υιοθετείτε και διαιωνίζεται ο θεσμός .

4.       Την προσφοράς γαλήνης και χαλάρωσης, αφού μαζεύονται όλοι μαζί, συζητούν για όσα πραγματοποιήθηκαν μέσα στην μέρα, ο ένας συμβουλεύει τον άλλον.

5.      Δημιουργούνται ισχυροί δεσμοί.

Κατανοώ ως έναν βαθμό την δυσκολία τήρησης της καθημερινής συγκέντρωσης γύρω από το τραπέζι, αφού τα ωράρια δεν συμβαδίζουν. Αλλά πρέπει να σκεφτούμε ότι το οικογενειακό τραπέζι δεν προσφέρει μόνο τροφή για το σώμα αλλά και για την ψυχή. Είναι θέμα λοιπόν σωστής ιεράρχησης του ποιες είναι οι σημαντικότερες προτεραιότητες μιας οικογένειας. Αν βάλετε στόχο να τρώτε έστω μερικές φορές την εβδομάδα όλοι μαζί ή έστω με τον έναν γονιό, θα το καταφέρετε!

Επιμέλεια: Λάλου Σπυριδούλα Μαρία

Εκπαιδευτικός

Follow & Like: Teacher's Blog

Πώς να προετοιμάσω το παιδί μου για την επίσκεψη στον Ειδικό Παιδαγωγό

  Επέλεξα να αναπτύξω το θέμα του Ειδικού Παιδαγωγού, διότι έχω βρεθεί αρκετές φορές σε συζητήσεις με γονείς ζητώντας μου συμβουλές για το πώς θα γίνει η προετοιμασία του παιδιού για την προκειμένη συνάντηση. Συζητώντας λοιπόν με συναδέρφους και Ειδικούς Παιδαγωγούς έφτασα στα ακόλουθα συμπεράσματα.

   Αρχικά θα ήθελα να ορίσω τι είναι ο Ειδικός Παιδαγωγός και ποιος είναι ο ρόλος του, είτε στο σχολικό χώρο είτε όχι.

  Ο Ειδικός Παιδαγωγός είναι το πρόσωπο που βρίσκεται ανάμεσα στο παιδί και την μάθηση. Είναι εκείνος που βρίσκεται ανάμεσα στους γονείς και στις προσδοκίες τους για την σχολική επίδοση των παιδιών τους αλλά και την γενικότερη επίδοση τους. Είναι εκείνος που βρίσκεται ανάμεσα στο παιδί και την ίδια του την οικογένεια, που το αντιμετωπίζει άλλοτε διαφορετικά και άλλοτε όχι. Ο ρόλος του δηλαδή είναι διαμεσολαβητικός.

  Εννοείται πως στο πρακτικό κομμάτι είναι δύσκολο μέσα από ένα άρθρο μόνο να αναπτύξουμε τον ενεργό του ρόλο. Αλλά είμαι σίγουρη πως όλοι λίγο πολύ έχουμε βρεθεί σε συζητήσεις ή έχουμε διαβάσει και ακούσει, για εκείνον τον δάσκαλο που φρόντισε να μάθει σε ένα παιδί να αυτοεξυπηρετείται, που του έμαθε να αρθρώνει τις πρώτες του λέξεις παρότι είναι κωφό, το βοήθησε να διαχειρίζεται τον θυμό του παρότι πόνεσε και εκείνος από τα ξεσπάσματα του, το βοήθησε να ενταχθεί στον κοινωνικό του περίγυρο ομαλά, κάθεται πάντα δίπλα του στην τάξη και στα διαλείμματα. Είναι τόσες οι σκέψεις και τα παραδείγματα που έχω να πω που δεν ξέρω τι να πρωτοαναφέρω.

   Σχετικά λοιπόν με την προετοιμασία που οφείλουν να κάνουν οι γονείς στα παιδιά τους για την πρώτη επίσκεψη στον Ειδικό Παιδαγωγό έχω να προτείνω τα εξής (οι συμβουλές τροποποιούνται βέβαια πάντα με τον λόγο της επίσκεψης) :

·         Μιλάμε αρκετό καιρό πριν στο παιδί για την επίσκεψη που πρόκειται να συμβεί

·         Δεν του αναφέρουμε αρνητικές εμπειρίες ή σχόλια, είμαστε και εμείς οι ίδιοι θετικοί

·         Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει το παιδί να αντιληφθεί πως είμαστε αγχωμένοι

·         Του εξηγούμε πως η επίσκεψη γίνεται προς όφελος του και θα το βοηθήσει να νιώθει καλύτερα με τον εαυτό του

   Αντιλαμβανόμαστε, πως ο ρόλος του παιδαγωγού είναι πολύπλευρος πόσο μάλιστα του Ειδικού Παιδαγωγού. Για ένα θετικό αποτέλεσμα καλό θα ήταν να υπάρχει συνεργασία μεταξύ γονέων –σχολείου και εκπαιδευτικού γιατί αυτή θα έχει αντίκτυπο στο παιδί.

  Τέλος, επειδή πολλές φορές έχω βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να ακούσω λόγια που με έχουν στεναχωρήσει αλλά και προβληματίσει ήθελα μέσω αυτού του άρθρου να τονίσω την σπουδαιότητα και την συμβολή του παιδαγωγού στην ζωή και την ανάπτυξη των παιδιών. Δεν αναφέρομαι βέβαια μόνο στο μαθησιακό κομμάτι. Είναι πολύ σημαντική η σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ των γονέων και των εκπαιδευτικών, οι προτροπές και οι συμβουλές που δίνουν οι εκπαιδευτικοί δεν δίνονται με σκοπό να μειώσουν την δουλειά και την προσπάθεια των γονέων αλλά με σκοπό την καλύτερη εξέλιξη των παιδιών τους.  

Ας μην ξεχνάμε λοιπόν τον κοινό μας προορισμό, την ΑΓΑΠΗ και το ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ μας για τα παιδιά. Ας γίνουμε καλύτεροι γι’ αυτά!!!

Επιμέλεια: Λάλου Σπυριδούλα Μαρία

Εκπαιδευτικός
Follow & Like : Teacher's Blog

Πηγές:

Δέσποινα Αυγερινού - Pietrzyk , Ειδική Παιδαγωγός