Healthy eating projects

   According to many studies, parents are using food as a reward for good behavior of their children. The majority of times they do this- use food as a reward- they allow to their children to eat unhealthy snacks, for example chocolate, lollipops, candies, chips and so on. So, parents should not use food like this. How can this habit effect on children’s behavior or their eating habits?

   Some parents claim that their children conform to their suggestions when the exchange is a snack. I firmly believe that this use for food is not a good idea. The children learn to do their responsibilities only because after they can eat unhealthy but delicious snack. With this situation the children are never truly responsible.

   On the other hand, with this practice parents lead their children to unhealthy diet, maybe over time obesity linked to this practice. In addition, another effect is the irresponsibility of children and they learn to expect rewards for any good behavior. The society does not work like this.

   To sum up, I think that parents may have to stop allowing their children to eat unhealthy snacks as a reward for good behavior. They could talk with their children about “good behavior” and find different ways to help their children. For example I suggest two different ways. Example one: “The Behavior Contract”; parents and children could agree to the terms of the contract, and when the terms are respected reward them with a trip, a book or something they want. Example two: “Board with stickers”; the children take a stick every time they do well their responsibilities. When they collect ex. ten, parents reward them.

   With these suggestions, I want to mention the importance of teaching them their responsibilities. Of course this situation stops when the children understand exactly what they are expected to do. In this way they don’t affect their eating habits but they help them to really understand.

  

Editor: Lalou Spiridoula-Maria

PrimaryTeacher

Αγαπώ και Προστατεύω το σώμα μου

 Μέρες τώρα προβληματίζομαι για το πώς θα εκφράσω τις απόψεις μου πάνω σε αυτό το καίριο θέμα. Πώς δηλαδή θα μάθουμε στο παιδί μας να αγαπά αλλά και να προστατεύει το σώμα του.

  Οφείλουμε να εξηγήσουμε στο παιδί μας πώς το σώμα του του ανήκει και δεν μπορεί κανένας να το αγγίζει, αν εκείνο δεν το επιθυμεί. Για παράδειγμα αν ένας φίλος, συγγενής, δάσκαλος, γνωστός θέλει να το φιλήσει και εκείνο δεν το επιθυμεί πρέπει να γνωρίζει πως θα το αποφύγει, «Με συγχωρείς αλλά αυτή την στιγμή δεν θέλω να με φιλήσεις». Το ίδιο βέβαια ισχύει και για τις αγκαλιές ή τα χάδια.

  Βέβαια από την άλλη όψη, πρέπει να εξηγήσουμε στο παιδί μας πώς δεν είναι το μόνο που μπορεί να μην θέλει τέτοιου είδους εκδηλώσεις αγάπης - συμπάθειας. Με τον ίδιο τρόπο που θέλει να σέβονται τις επιθυμίες του οφείλει να σεβαστεί και των άλλων.

 Καλό θα ήταν να γίνει ξεκάθαρο  στο παιδί μας πώς δεν μπορεί να τους εμπιστεύεται όλους. Υπάρχουν κάποια άτομα στην ζωή του, όπως ο μπαμπάς, η μαμά, τα αδέρφια, σε ιδιαίτερες περιπτώσεις και ο εκπαιδευτικός τα οποία εμπιστευόμαστε περισσότερο. Μόνο σε αυτούς μπορούμε να  πούμε τα μυστικά μας, τι μας συμβαίνει ή ότι άλλο μας προβληματίζει.

   Σχετικά τώρα με το γυμνό σώμα, εξηγούμε στο παιδί ότι δεν πρέπει να ντρέπεται γι ‘αυτό. Πρέπει να αγαπά το σώμα του με τις ομορφιές ή τις ατέλειες του. Επιπλέον, δεν πρέπει να του αναπτύσσουμε φόβους, της μορφής «μην σε δει κανένας γυμνό», διότι υπάρχει και η περίπτωση να δει και εσάς γυμνό αν καταλάθος για παράδειγμα μπει στο μπάνιο. Με αυτή μου την αναφορά θέλω να επισημάνω πώς είναι καλό το παιδί να αγαπά και να μην ντρέπεται για το σώμα του, αλλά να γνωρίζει τα όρια, δηλαδή ποιοι επιτρέπεται να το δουν γυμνό και για ποιο λόγο. Κάνουμε σαφές στο παιδί,  πως δεν μπορούν να μας βλέπουν γυμνούς άτομα εκτός από τον μπαμπά, την μαμά και τον γιατρό.

   Τέλος, δεν επιτρέπουμε σε κανέναν να μας αγγίξει στα απόκρυφα σημεία ή να μας αναγκάσει να αγγίξουμε τα δικά του. Σε περίπτωση που γίνει αυτό το παιδί πρέπει να είναι προετοιμασμένο να το αντιμετωπίσει!! Να έχει αναπτυχθεί η εμπιστοσύνη σας σε τέτοιο βαθμό που δεν θα ντραπεί ούτε θα φοβηθεί να σας το πει ή να το εκμυστηρευτεί στα υπόλοιπα άτομα εμπιστοσύνης του.

 Κλείνοντας, καταλαβαίνω πως το θέμα είναι ιδιαίτερα λεπτό, αλλά πρέπει να δουλευτεί από πολύ μικρή ηλικία με τα παιδιά. Πρέπει να γνωρίζουν το σώμα τους, να το αγαπούν και να μην επιτρέπουν σε κανέναν να το αγγίξει αν δεν το επιθυμούν.

ΤΟ ΣΏΜΑ ΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΉΚΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΊ ΚΑΝΕΊΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΒΛΆΨΕΙ!

Επιμέλεια: Λάλου Σπυριδούλα Μαρία

Εκπαιδευτικός