Ως δυσαρθρία ορίζεται η διαταραχή της ομιλίας , η οποία προέρχεται από
αδυναμία ή παράλυση των οργάνων της ομιλίας. Η διαταραχή επηρεάζει τις
παραγωγές του ατόμου στους τομείς της Αναπνοής, της Φώνησης, της Αντήχησης, της
Άρθρωσης, της Προσωδίας, ενώ υπαρκτές είναι οι δυσκολίες και στον Μυϊκό Τόνο.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το άτομο με δυσαρθρία να έχει χάσει μερικώς ή πλήρως
την ικανότητα να επικοινωνεί λεκτικά με ακρίβεια. Είναι επίκτητη ή συγγενής και
προκαλείται από βλάβη στο κεντρικό ή περιφερειακό νευρικό σύστημα. Μπορεί επίσης
να είναι ήπια έως πολύ σοβαρή.
Η δυσαρθρία δεν είναι πάντοτε σύμπτωμα νευρολογικών παθήσεων. Ωστόσο
όταν είναι συχνά συνοδεύεται από άλλα συμπτώματα (π.χ. δυσκολία στην κατάποση).
Κάποια νοσήματα βέβαια που μπορεί να έχουν ως σύμπτωμα την δυσαρθρία είναι:
·
Εγκεφαλική
παράλυση
·
Αγγειακό
εγκεφαλικό επεισόδιο
·
Νόσος
του κινητικού νευρώνα (πλάγια μυατροφική σκλήρυνση)
·
Πολλαπλή
σκλήρυνση
·
Νόσος
Parkinson
·
Όγκοι
εγκεφάλου
·
Κρανιοεγκεφαλικές
κακώσεις
·
Παρεγκεφαλιδικές
αταξίες
·
Μυασθένεια
Gravis
·
Διάφορες
μυϊκές παθήσεις
Στη συνέχεια, ακολουθεί μία σύντομη αναφορά στα χαρακτηριστικά του κάθε
τύπου Δυσαρθρίας. Οι τύποι λοιπόν Δυσαρθρίας που αναφέρονται στην βιβλιογραφία
είναι οι εξής: Σπαστική ή Υπερτονική,
Χαλαρή ή Υποτονική, Υποκινητική, Υπερκινητική, Αταξική και Μικτή.
Σπαστική ή Υπερτονική
Χαρακτηρίζεται από τραχιά και κοπιώδης φωνή, μειωμένη ζωτική
χωρητικότητα, κοπιώδης αναπνοή, δυσκολίες βαθιάς εισπνοής, δυσκολίες
παρατεταμένης εκπνοής, υπερρινικότητα, μονότονη αντήχηση, αργό ρυθμό ομιλίας
και ανακρίβεια άρθρωσης.
Χαλαρή ή Υποτονική
Τα ευρήματα σε αυτόν τον τύπο Δυσαρθρίας περιλαμβάνουν: τραχιά φωνή,
αναπνευστική και ασθενική φωνή, μειωμένη ζωτική χωρητικότητα, διαταραγμένος
έλεγχος αναπνοής, υπερρινικότητα, ρινική εκπομπή, μονότονη αντήχηση, αργό ρυθμό
ομιλίας, μη ακριβής παραγωγή συμφώνων.
Υποκινητική
Κατά την αξιολόγηση της ομιλίας σημαντικά είναι τα ευρήματα και στον
συγκεκριμένο τύπο δυσαρθρίας. Τα ευρήματα αφορούν στα εξής: μη ακριβής παραγωγή
συμφώνων, τρίξιμο φωνής, μειωμένη ζωτική χωρητικότητα, ανταγωνισμός αναπνευστικής
μορφής, διαταραγμένος έλεγχος αναπνοής, ακατάλληλες παύσεις, υπερρινικότητα,
αργός ρυθμός ομιλίας, τραχιά φωνή.
Υπερκινητική
Αυτός ο τύπος δυσαρθρίας περιλαμβάνει: τραχιά, συριστική και κοπιώδη
φωνή, μειωμένη ζωτική χωρητικότητα, διαταραγμένο έλεγχο αναπνοής, ακατάλληλες
παύσεις, ανακριβή αρθρωτικά λάθη, μονότονο ρυθμό, μονότονη αντήχηση.
Αταξική
Ο τύπος της Αταξικής Δυσαρθρίας δίνει την εξής κλινική εικόνα: μεταβαλλόμενη
ρινικότητα, αργός ρυθμός ομιλίας, μειωμένος τονισμός, ανακριβή αρθρωτικά λάθη,
υπερβολική αναπνοή, τραχιά φωνή.
Μικτή
Τέλος η Μικτή Δυσαρθρία περιλαμβάνει: τραχιά φωνή, αναπνευστική φωνή,
κοπιώδης φωνή, μειωμένη ζωτική χωρητικότητα, ανταγωνισμός αναπνευστικής μορφής,
διαταραγμένος έλεγχος αναπνοής, κοπιώδη αναπνοή, δυσκολίες βαθιάς εισπνοής,
δυσκολίες παρατεταμένης εκπνοής, υπερρινικότητα, ρινική εκπομπή, μονότονη
αντήχηση, αργό ρυθμό ομιλίας, υπερβολικό τονισμό, μη ακριβή παραγωγή συμφώνων –
φωνηέντων, ανακρίβεια αρθρωτικών κινήσεων.
Ανάλογα με τον τύπο και την μορφή της δυσαρθρίας ορίζεται και η κάθε
θεραπεία η οποία μπορεί να είναι π.χ. φαρμακευτική αγωγή ή με τεχνικές
λογοθεραπείες. Πάντα σύμφωνα με ότι πει ο ειδικός γιατρός!
Επιμέλεια: Λάλου Σπυριδούλα Μαρία
Εκπαιδευτικός
Πηγές:
· Ανδρέας Π. Μούστρης, Νευρολόγος
· Σταύρος Πατσαούρας,
Λογοθεραπευτής , Μέλος Σ.Ε.Λ.Λ.Ε.
· Özsancak C,
Auzou P, Jan M, Hannequin D. Measurement of voice onset time in dysarthric
patients: methodological considerations. Folia Phoniatr Logop. 2001;53:48–57.
[PubMed]
· Wang YT,
Kent RD, Duffy JR, Thomas JE. Dysarthria associated with traumatic brain
injury: speaking rate and emphatic stress. J Commun Disord. 2005;38:231–260. [PubMed]
· Cohen W,
Waters D, Hewlett N. DDK rates in the paediatric clinic: a methodological
minefield. Int J Lang Commun Disord. 1998;33:428–433. [PubMed]
· Kent RD,
Kent JF, Duffy JR, Thomas JE, Weismer G, Stuntebeck S. Ataxic dysarthria. J Speech
Lang Hear Res. 2000;43:1275–1289. [PubMed]
· Darley FL,
Aronson AE, Brown JR. Motor Speech Disorders. Philadelphia: Saunders; 1975.
· Hale ST,
Kellum GD, Richardson JF, Messer SC, Gross AM, Sisakun S. Oral motor control,
posturing, and myofunctional variables in 8-year-olds. J Speech
Hear Res. 1992;35:1203–1218. [PubMed]
· Henry CE.
The development of oral diadochokinesia and non-linguistic rhythmic skills in
normal and speech-disordered young children. Clin
Linguist Phonet. 1990;4:121–137.
· Potter NL:
Oral/Speech and Manual Motor Development in Preschool Children; unpublished PhD
diss University of Wisconsin-Madison, 2005.
· Thoonen G,
Maassen B, Wit J, Gabreels F, Schreuder R. The integrated use of maximum
performance tasks in differential diagnostic evaluations among children with
motor speech disorders. Clin Linguist Phonet. 1996;10:311–336.
· Murdoch B. E. 1992. Προβλήματα λόγου και ομιλίας.
Εκδόσεις ΕΛΛΗΝ.
· Καμπανάρου Μ. 2007. Διαγνωστικά θέματα Λογοθεραπείας.
Εκδόσεις ΕΛΛΗΝ
· Μεσσήνης Λ., Αντωνιάδης Γ. 2001. Νευροκινητικές
διαταραχές ομιλίας. Εκδόσεις ΕΛΛΗΝ
· Μεσσήνης Λ., Αντωνιάδης Γ. 2001. Οδηγός για την
Εγκεφαλική Πάρεση. Εκδόσεις ΕΛΛΗΝ
