· Προσπαθώ
να συζητάω με το παιδί μου για να διαχειριστεί το συναίσθημά του.
· Αν
και είναι πολύ δύσκολο να διαχειριστείς μία τάξη που έχει θυμό, προσπαθώ πάντα
με το διάλογο να λύσουμε την όποια παρεξήγηση.
· Χρησιμοποιώ
το «θερμόμετρο του θυμού».
· Χρησιμοποιώ
το «κουτί της ηρεμία», που έχει μέσα πραγματάκια που το ηρεμούν.
· Αναπνοές.
· Προσπαθώ
να του δείξω πως είμαι δίπλα του και να το κουβεντιάσουμε, για να τον βοηθήσω.
· Εξηγώ
πως όσο διαρκεί ο θυμός σου δεν συμμετέχω, απλά είμαι εδώ και σε ακούω. Όταν ηρεμήσεις
είμαι εδώ να σε βοηθήσω.
· Του δίνω χρόνο και χώρο.
· Προσπαθώ να καταλάβω μέσα από συζήτηση τι είναι αυτό που του εντείνει τα νεύρα και ξεσπά.
· Κάνω σαφή τα όρια.
· Αφήνω το παιδί να ξεσπάσει και ύστερα εξηγώ.
· Αν βοηθάει ζητάμε στο παιδί να γράψει τι το θυμώνει και ύστερα το συζητάμε .
· Προσπαθώ να μείνω ήρεμος/η.
Πρέπει να γίνει κατανοητό πως και ο θυμός είναι ένα επιθυμητό συναίσθημα και χρειάζεται διαχείριση. Δεν απαγορεύομαι στο παιδί να το βιώνει ούτε να νιώθει ενοχές γι’ αυτό. Στεκόμαστε δίπλα του.
Διάβασε επίσης:
6 εργαλεία διαχείρισης θυμού για παιδιά κάθε ηλικίας
Επιμέλεια: Λάλου Σπυριδούλα Μαρία
Εκπαιδευτικός