Αγαπημένη μου μαμά,
Ξέρω πώς
νιώθεις. Εκείνο το σφίξιμο στο στήθος το πρωί, το βλέμμα του μωρού που σε
κοιτάει σαν να σε ρωτά «πού πας;», «γιατί με αφήνεις;». Η καρδιά σου θέλει να μείνει, μα ο κόσμος έξω
σε περιμένει γεμάτος απαιτήσεις.
Μην νιώθεις
ενοχές. Δεν εγκαταλείπεις … συνεχίζεις. Το μωρό σου δεν μετρά τις ώρες που
λείπεις, αλλά τη ζεστασιά σου όταν επιστρέφεις. Η αγάπη δεν χάνεται∙ απλώς
απλώνεται σε δύο κόσμους.
Κι όταν η
μέρα σου στη δουλειά μοιάζει ατελείωτη, θυμήσου αυτά τα μικρά μυστικά που ίσως
σε βοηθήσουν:
- Κράτα μια μικρή επαφή μέσα στη
μέρα. Μια φωτογραφία
ή ένα μήνυμα μπορεί να σου θυμίσει γιατί προσπαθείς.
- Κάνε τον αποχωρισμό μια ιερή στιγμή. Ένα φιλί, μια αγκαλιά, μια φράση που θα γίνει το «δικό σας» τελετουργικό.
- Να είσαι ευγενική με τον εαυτό
σου. Δεν
χρειάζεται να τα κάνεις όλα τέλεια∙ χρειάζεται μόνο να είσαι παρούσα με
αγάπη.
- Ζήτα υποστήριξη. Από τον σύντροφο, την
οικογένεια, τις φίλες, ή ακόμη κι από άλλες μητέρες που περνούν το ίδιο.
Δεν είσαι μόνη.
Μέρα με τη
μέρα, η ισορροπία θα έρθει. Και θα δεις πως μπορείς να είσαι και μαμά και
γυναίκα, τρυφερή και δυνατή μαζί.
Με
κατανόηση,
Μια μαμά που ένιωσε ακριβώς το ίδιο
Σπυριδούλα
Μαρία
