Τι είναι η Συναισθηματική Νοημοσύνη;

   Τις τελευταίες δεκαετίες είναι ευρέως διαδεδομένη η έννοια της γνωστικής ικανότητας IQ δηλαδή του Intelligence Quotient το οποίο μετράει την ευφυΐα ενός ανθρώπου. Ωστόσο, την τελευταία πενταετία μια νέα έννοια η οποία απασχολεί πολλούς επιστήμονες και ερευνητές είναι αυτή της Συναισθηματικής Νοημοσύνης ή όπως μεταφράζεται στην αγγλική γλώσσα Emotional Intelligence Quotient.

   Αν κάνετε μια σύντομη αναζήτηση σε μεγάλες βάσεις δεδομένων επιστημονικών άρθρων παγκόσμιας εμβέλειας θα συνειδητοποιήσετε ότι υπάρχει πληθώρα επιστημονικών εργασιών που αναφέρονται σε θέματα Συναισθηματικής Νοημοσύνης (EQ). Σύμφωνα με τον Goleman η έννοια αυτή σχετίζεται με την ικανότητα των ανθρώπων να κατανοούν τα συναισθήματα τους αλλά και τα συναισθήματα των άλλων ανθρώπων με σκοπό να διαχειρίζονται αποτελεσματικότερα τις διαπροσωπικές τους σχέσεις. Η EQ αποτελείτε από 4 ικανότητες οι οποίες είναι η Αυτεπίγνωση δηλαδή η κατανόηση των συναισθημάτων μας, η Κοινωνική Επίγνωση δηλαδή η κατανόηση των συναισθημάτων των άλλων, η Αυτοδιαχείριση ή Αυτορρύθμιση δηλαδή η σκέψη να προηγείται της πράξης και η Ορθή Διαχείριση Σχέσεων δηλαδή η χρήση συναισθημάτων για την δημιουργία διαπροσωπικών σχέσεων (Uhl-Bien, Schermerhorn & Osborn, 2016). Επομένως, η EQ με βάση τα παραπάνω γίνεται φανερό πως διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην ζωή και την καθημερινότητα μας καθώς σχετίζεται άμεσα με τον εργασιακό χώρο και τα συναισθήματα που έχουμε όταν βρισκόμαστε σε αυτόν. Πιο συγκεκριμένα, έρευνες έχουν δείξει ότι τα άτομα με υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη μπορούν να διαχειρίζονται καλύτερα τις διαπροσωπικές σχέσεις που έχουν με τους συναδέλφους τους, πιθανές συγκρούσεις-διαφωνίες που μπορεί να υπάρξουν, έχουν μεγαλύτερη απόδοση στην εργασία τους, έχουν λιγότερο άγχος και γενικότερα αντιμετωπίζουν ορθολογικότερα διάφορες καταστάσεις εντός της εργασίας τους(Magnano, Craparo & Paolillo, 2016).

 

   Παραδείγματα που επιβεβαιώνουν αυτούς τους ισχυρισμούς υπάρχουν πολλά, ενδεικτικά θα γίνει αναφορά σε δύο. Το πρώτο αφορά εργαζόμενους των οποίων η φύση της εργασίας είναι ιδιαίτερα στρεσογόνα. Στην περίπτωση αυτή έχει αποδειχθεί ότι οι εργαζόμενοι με υψηλή EQ είχαν μεγαλύτερη ψυχική αντοχή και διαχειρίστηκαν καλύτερα το στρες που πήγαζε από την εργασία τους(Magnano, Craparo & Paolillo, 2016). Το δεύτερο παράδειγμα αφορά τους εργαζόμενους που ανήκουν στον κλάδο της εκπαίδευσης, οι οποίοι όταν έχουν υψηλά επίπεδα EQ, είναι πιθανό να προσανατολίζουν το μάθημα καλύτερα προς τις ανάγκες των μαθητών τους, καθώς μπορούν να κατανοούν τα συναισθήματα τους(Νέστορα, 2017).

   Συνοψίζοντας, η EQ είναι μια έννοια ιδιαίτερα σημαντική, η οποία στους περισσότερους ανθρώπους είναι άγνωστη αλλά σε πολύ μεγάλο βαθμό επηρεάζει την εργασία τους. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι υπάρχει Οργανισμός* ο οποίος παρέχει υπηρεσίες συμβουλευτικής και coaching σε ανθρώπους ώστε να αναπτύξουν ικανότητες EQ. Φυσικά, η έννοια αυτή δεν περιορίζεται μόνο στα εργασιακά πλαίσια αλλά επηρεάζει και ευρύτερα την ζωή του ανθρώπου στις διαπροσωπικές του σχέσεις.

Επιμέλεια: Κωστούλης Δημήτρης,

Φοιτητής Διοίκησης Επιχειρήσεων 

Αναδημοσίευση:sciencart

Facebook Page: Sciencart

Follow & Like :Teacher's Blog

Σημειώσεις:

*Ο Οργανισμός που παρέχει συμβουλευτικές υπηρεσίες που αφορούν την EQ ονομάζεται Golemanei. EI for Organisations και είναι διαθέσιμος στην ιστοσελίδα https://golemanei.com/.

 

Βιβλιογραφία:

Uhl-Bien, M., Schermerhorn, R.J. & Osborn, R. (2016). Οργανωσιακή Συμπεριφορά, Εκδόσεις Πασχαλίδης, Αθήνα.

 

Magnano, P., Craparo, G. and Paolillo, A. (2016). Resilience and Emotional Intelligence: which role in achievement motivation. INTERNATIONAL JOURNAL OF PSYCHOLOGICAL  RESEARCH, 9 (1), 9-20. http://www.scielo.org.co/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S2011-20842016000100002

 

Νέστορα, Ι. (2017). «Σχολικό κλίμα και συναισθηματική νοημοσύνη εκπαιδευτικών ως προβλεπτικοί παράγοντες για την ψυχική ανθεκτικότητα των εκπαιδευτικών» (Πτυχιακή Εργασία). Ανακτήθηκε από: http://dspace.uowm.gr/xmlui/handle/123456789/568fbclid=IwAR0zxv6MRWfG6tyyi8i4HS3tLFTGG-JnIyIvA5KwxN2jL9Pl-CwWZbpiNhI

Τα πνευματικά δικαιώματα της φωτογραφίας ανήκουν στην google.

 

Δυσλεξία: τα χαρακτηριστικά των δυσλεκτικών ατόμων

Η δυσλεξία αποτελεί μια μορφή μαθησιακής δυσκολίας, η οποία παρουσιάζει δυσκολίες στην ανάλυση των λέξεων. Αποτελεί μια διαταραχή που παρουσιάζεται στα παιδιά παρά την φοίτησή τους σε κανονικές σχολικές τάξεις. Σύμφωνα με τον Πόρποδα (1997), ο όρος δυσλεξία χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει δυσκολίες στην μάθηση της ανάγνωσης και της ορθογραφημένης γραφής. Συγκεκριμένα:

Στην ανάγνωση:

·  Παραλείπουν, προσθέτουν, αντικαθιστούν και αντιμεταθέτουν γράμματα συλλαβών ή και λέξεων.

·         Συγχέουν τα γράμματα που μοιάζουν οπτικά και ακουστικά.

·         Δυσκολεύονται στην ανάγνωση.

·         Δεν τηρούν τον τονισμό και την στίξη.

·         Δυσκολεύονται να κατανοήσουν αυτά που διαβάζουν.

·         Διαβάζουν αργά.

·         Δυσκολεύονται στην ανάγνωση και προφορά ασυνήθιστων λέξεων.

Στη γραφή:

·         Κάνουν μουτζούρες.

·         Αφήνουν αδικαιολόγητα κενά.

·         Κάνουν ορθογραφικά λάθη.

·         Παραλείπουν τόνους και σημεία στίξης.

·         Αργούν να γράψουν.

·         Δεν αφήνουν διαστήματα ανάμεσα στις λέξεις.

·         Καθρεπτικός τρόπος γραφής γραμμάτων ή και λέξεων.

Όλα αυτά είναι ενδεικτικά, στην αναζήτηση της βιβλιογραφίας μπορούμε να εντοπίσουμε κι άλλα χαρακτηριστικά. Επίσης, τα στοιχεία αυτά αναφέρονται στον μέσο όρο των ατόμων που έχουν δυσλεξία. Σαφώς κάθε άτομο είναι διαφορετικό και δεν είναι ανάγκη να έχει όλα τα στοιχεία.

Επιμέλεια:

Αμαλία Καλαματιανού

Εκπαιδευτικός

Follow & Like:Teacher's Blog

Βιβλιογραφία

Αθανασιάδη, Ε. (2001). Η Δυσλεξία και πως αντιμετωπίζεται. Διαφορετικός τρόπος

μάθησης, διαφορετικός τρόπος διδασκαλίας. Εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα.

Πόρποδας, Κ. (1997). Δυσλεξία. Η ειδική διαταραχή στη μάθηση του γραπτού λόγου

(Ψυχολογική Θεώρηση). Δεύτερη έκδοση, εκδόσεις Μορφωτική, Αθήνα.