Διάβασε Λογοτεχνία και θα γράφεις καλύτερες εκθέσεις

Από την βρεφική – παιδική ηλικία η ανάγνωση βιβλίων από τους γονείς στα παιδιά έχει ευεργετικές ιδιότητες στη συναισθηματική και νοητική ανάπτυξή τους. Συμβάλλει ουσιαστικά στη διάνθιση του λεξιλογίου τους και τους φέρνει σε επαφή από την πρώιμη ηλικία με τα ήθη, τα έθιμα και τους μύθους. Όσο για τη πρώτη σχολική ζωή, όλοι θυμόμαστε με χαρά το Ανθολόγιο με τα ποιήματα και τα αποσπάσματα πεζών κειμένων , τις δυνατές αναγνώσεις ενώπιον όλων των συμμαθητών στη σχολική τάξη και τις δραματοποιήσεις που επακολουθούσαν εντός και εκτός τάξης.

                          

Περνώντας στην εφηβική ηλικία και την ένταξη της Λογοτεχνίας στο σχολείο η προσέγγιση είναι πολύ διαφορετική. Εμπειρικά, θα σας αναφέρω πως απ'όλα τα φιλολογικά μαθήματα αυτό που δυσκολεύει περισσότερο τους μαθητές είναι η Λογοτεχνία τόσο στην εμπέδωση, όσο και στην απόδοση της διδαχθείσας ύλης στις γραπτές δοκιμασίες και στην παραγωγή λόγου. Η στάση αυτή του μαθητή σήμερα πηγάζει από πολλούς παράγοντες που σχετίζονται τόσο με τη γλωσσική του παιδεία, όσο και με το ενδιαφέρον του για το εν λόγω μάθημα καθώς και την προσέγγιση του εκπαιδευτικού κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας.

Ένα επιχείρημα- μπούμεραγκ που ακούγαμε όλοι ως παιδιά και εξακολουθούμε να το μεταδίδουμε στις επόμενες γενιές είναι το “Διάβασε Λογοτεχνία και θα γράφεις καλύτερες εκθέσεις”. Στην πραγματικότητα το να διαβάζει ένα παιδί Λογοτεχνία έχει αναρίθμητα οφέλη τα οποία αν τα επεξεργαστεί ορθά, ενδεχομένως να τον οδηγήσουν στην εκπόνηση ορθότερης και πληρέστερης παραγωγής λόγου.

Ας δούμε, λοιπόν, μερικά από τα οφέλη της ανάγνωσης Λογοτεχνικών Κειμένων:

-”Παιδεύει” την ψυχή, απευθύνεται στον συναισθηματικό κόσμο του παιδιού και το εμποτίζει με κοινωνικές ευαισθησίες.

-Καλλιεργεί το πνεύμα.

-Δίνει μια άλλη διάσταση στη λειτουργία της γνώσης, όπου ο μαθητής μπορεί να γίνει το ενεργό υποκείμενο και όχι ο παθητικός δέκτης μιας ιστορίας,

-Η γλώσσα , το περιεχόμενο και τα νοήματα θέτουν τα θεμέλια της πολιτισμικής κουλτούρας του μαθητή.

-Εξευγενίζει τα ήθη και αμβλύνει τις κοινωνικές ανισότητες.

-Διευρύνει τους ορίζοντες και διεγείρει τη φαντασία.

-Ο μαθητής γίνεται παρατηρητής της κοινωνίας, έτσι όπως αυτή διαμορφώθηκε ανά τα χρόνια.

-Γεννά την αμφισβήτηση και την απορία οδηγώντας τον μαθητή στην αναζήτηση της βαθύτερης γνώσης.

-Οδηγεί προοδευτικά στο διάλογο και την ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των μαθητών.

-Αποτελεί χώρο έμπνευσης και -γιατί όχι- άντλησης προτύπων.

-Εμπλουτίζει το λεξιλόγιο και συνδέει τον μαθητή με τις γλωσσικές ποικιλίες του τόπου του.

-Επιδιώκει την εκ φύσεως ελεύθερη σύλληψη νοήματος και την ελευθερία έκφρασης και παραγωγής λόγου μέσα από την οξυμένη κριτική ικανότητα του νέου.

Κλείνοντας, θα επιστρέψω στο επιχείρημα -μπούμεραγκ και θα εξηγήσω γιατί χρησιμοποίησα αυτό τον χαρακτηρισμό. Εύλογα, σε μια εποχή που κυριαρχεί ο βαρβαρισμός της εικόνας και η επιβολή των τηλε-/ιντερνετ-σκουπιδιών ,προτρέπουμε τα παιδία στην ανάγνωση βιβλίων. Δεν είμαστε, όμως, έτοιμοι για την αρνητική τους απάντηση. Κανείς δεν είναι έτοιμος για το αντεπιχείρημα “Και πως θα με βοηθήσει το πεζό ή το ποίημα στην Έκθεση, αφού δεν καταλαβαίνω τί λέει..και στην τελική δε με νοιάζει να γράψω καλή έκθεση”  Η απάντηση-κλειδί σε αυτό είναι εκεί πίσω στην βρεφική- παιδική ηλικία, σε εκείνη τη μαγική ώρα που γονιός και παιδί χτίζουν μια μοναδική σχέση μέσα από το ταξίδι τους στο χρόνο, τους μύθους και τη Λογοτεχνική μας παράδοση.

Επιμέλεια:

Χριστίνα Γιαννιώτη,

Φιλόλογος.

Follow & Like: Teacher's Blog

Γονείς με αναπηρία

   Το σημερινό άρθρο το γράφω ύστερα από αρκετή σκέψη, διότι είναι ένα ακόμη ευαίσθητο ζήτημα που απασχολεί αρκετούς γονείς. Με πολλή αγάπη και σεβασμό σήμερα θα αναπτύξουμε το θέμα της αναπηρίας στους γονείς αλλά και πώς να το συζητήσουν με τα παιδιά τους. Πώς να τα κάνετε δηλαδή να αγαπήσουν και να σέβονται το διαφορετικό.

    Μιλήστε στα παιδιά σας λοιπόν με κάθε ειλικρίνεια γι’αυτό που σας συμβαίνει, δεν είναι ανάγκη να κρύβεστε, γενικά αλλά και ειδικά, από τα ίδια σας τα παιδιά. Η ειλικρίνεια θα βοηθήσει τα παιδιά σας να αντιληφθούν γιατί εσείς διαφέρετε και σε τί από τους υπόλοιπους μπαμπάδες και μαμάδες, γιατί σας λείπει κάποιο άκρο, γιατί κουτσαίνετε ‘η έχετε αναπηρικό αμαξίδιο.

    Βοηθήστε τα παιδιά σας να αγαπήσουν και να υποστηρίξουν το διαφορετικό, να το σέβονται και όχι να ντρέπονται γι’αυτό. Δεν θα είστε μόνο εσείς στην ζωή τους που θα έχετε κάποια αναπηρία. Οπότε προετοιμάστε τα κατάλληλα για να το «δουν» φυσιολογικά. Για να συμβεί όμως αυτό, οφείλετε να νιώθετε και εσείς εντάξει με την διαφορετικότητα σας.

   Ενισχύστε την ενσυναίσθηση των παιδιών σας μέσα από παιχνίδια ρόλων, βίντεο και εικόνες. Διαβάστε παραμύθια, ακούστε μουσική. Ευαισθητοποιείστε το παιδί σας σχετικά με το θέμα. Λύστε του κάθε είδους απορία σχετικά με το τι είναι αναπηρία, γιατί συμβαίνει, πώς νιώθετε γι’ αυτό. Ρωτήστε το πώς μπορεί να νιώθει εκείνο.

   Από την στιγμή που εσείς νιώθετε καλά με την διαφορετικότητα σας, έτσι θα νιώθουν και τα παιδιά σας. Η ζωή είναι απρόβλεπτη, θέλει θάρρος, τόλμη, σεβασμό και όχι ντροπή. Δεν ωφελεί κανέναν το να κρύβετε την αναπηρία σας. Αν νιώθετε ωστόσο ότι δεν μπορείτε να τα καταφέρετε μόνοι σας, ζητήστε βοήθεια από τους ειδικούς. Δεν είστε μόνοι! Αποδείξτε στον εαυτό σας και στην οικογένειά σας ότι μπορείτε!

 Με πολλή αγάπη και σεβασμό…….

Επιμέλεια: Λάλου Σπυριδούλα Μαρία

Εκπαιδευτικός

Follow & Like:Teacher's Blog