Χρήσιμες συμβουλές: Πράγματα που δεν πρέπει να λέμε στα παιδιά μας

Τις περισσότερες φορές συζητάμε, ψάχνουμε λύσεις και τρόπους να μιλάμε στα παιδιά μας, πώς να τα συμβουλεύουμε, να μη τα στεναχωρούμε και να τους δείχνουμε σεβασμό. Ο λόγος είναι ένα ένα εργαλείο που αν δεν χρησιμοποιηθεί σωστά μπορεί να έχει μεγάλες επιπτώσεις στην ανάπτυξη των παιδιών.

Έτσι σήμερα σας έχω ετοιμάσει μια λίστα με πράγματα που καλό θα ήταν να μη λέμε στα παιδιά μας ή τουλάχιστον να προσπαθούμε να τα αποφεύγουμε.

Αυτές είναι :

·         Είσαι πολύ ενοχλητικός/ή.

·         Πάλι κλαις;

·         Όταν μιλάνε οι μεγάλοι εσύ δεν θα μιλάς!

·         Μη πετάγεσαι όταν μιλάω!

·         Αν δε σταματήσεις να φωνάζεις/κλαις δεν θα πας πουθενά!

·         Είσαι κακό παιδί.

·         Είσαι τεμπέλης/α.

·         Αν δεν είσαι άριστος/η στο σχολείο δεν θα σου πάρω αυτό που θες.

·         Αν δεν είσαι άριστος στο σχολείο δεν θα καταφέρεις να σπουδάσεις και δεν θα βρεις ποτέ δουλειά.

·         Ο «Γιάννης» είναι καλύτερος από εσένα.

·         Οι άντρες δεν κλαίνε.

Όπως γίνεται φανερό στη λίστα αυτή μπορούν να προστεθούν πολλές φράσεις ακόμη. Στόχος ωστόσο είναι να γίνει κατανοητό το ύφος και η μορφή της κάθε έκφρασης. Κανένας γονιός δεν επιθυμεί να πληγώσει το παιδί του όμως στην ένταση της στιγμής μας «ξεφεύγουν» λόγια που δεν εννοούμε. Το κλειδί σε κάθε περίπτωση είναι να κρατάμε την ψυχραιμία μας και να μιλάμε ήρεμα στο παιδί μας, καθώς επίσης ούτε και εμείς θα θέλαμε να μας μιλάνε με τέτοιο τρόπο.

Εσείς ποιες φράσεις θα προσθέτατε;

Επιμέλεια: Λάλου Σπυριδούλα Μαρία

Εκπαιδευτικός

Follow & Like: Teacher's Blog

Διάβασε επίσης: Συμβουλές για την διαχείριση της έντονης συμπεριφοράς του παιδιού

Συμβουλές για την διαχείριση της έντονης συμπεριφοράς του παιδιού

Σήμερα σκέφτηκα να συζητήσουμε για την έντονη στάση και αντίδραση που έχουν τα παιδιά, ιδιαίτερα τα μικρότερα, όταν επιθυμούν κάτι και εμείς δεν υποκύπτουμε.

Είναι φανερό πως έπειτα κιόλας από την καραντίνα που διανύσαμε οι αντιδράσεις των παιδιών είναι πιο έντονες, οι ρυθμοί έχουν αλλάξει και οι απαιτήσεις τους επίσης. Δυστυχώς  παρότι έχει περάσει ένα εύλογο χρονικό διάστημα από την επιστροφή μας στην καθημερινότητα, η προσαρμογή είναι ακόμη κάπως δύσκολή.

Ύστερα από συζητήσεις που πραγματοποίησα με γονείς κατέληξα πως το μεγαλύτερο θέμα που αντιμετωπίζουν είναι η έντονη συμπεριφορά των παιδιών αλλά και τα ξεσπάσματα θυμού. Έτσι, σήμερα σας έχω κάποιες συμβουλές:

·       Δείξτε ότι πραγματικά ενδιαφέρεστε για το θέμα που προκαλεί ένταση στο παιδί, ακόμη και με το σώμα σας. Χαμηλώστε στο ύψος του και συζητείστε ότι το απασχολεί.

·       Κρατείστε χαμηλή την ένταση της φωνής σας, όσο δύσκολο και αν είναι αυτό. Αν αντιμετωπίζετε την ένταση με παραπάνω ένταση, δεν μπορείτε να λύσετε το πρόβλημα, όποιο και αν είναι αυτό.

·      Δείξτε την κατανόησή σας και λεκτικά, όχι μόνο σωματικά «Καταλαβαίνω πως ίσως κάτι σε δυσκολεύει ή σε στενοχωρεί και θα προσπαθήσω να σε βοηθήσω».

·       Δώστε χρόνο, περίπου 5 λεπτά, για να ηρεμίσει το παιδί αλλά και εσείς.

·       Αναμένετε να σας δείξει και το παιδί με το σώμα του τις ανάγκες του. 

Στην αρχή ίσως δυσκολευτείτε να συγκρατηθείτε, δείξτε όμως υπομονή και βήμα βήμα τη φορά θα πετύχετε το στόχο σας. Οι συμβουλές αυτές δεν είναι μόνο για τις δύσκολες καταστάσεις με τα παιδιά. Θεωρώ πως γενικότερα μπορείτε να τις προσαρμόσετε και εφαρμόσετε στις καταστάσεις της ζωής σας.

Αναμένω τα αποτελέσματα …

Επιμέλεια: Λάλου Σπυριδούλα Μαρία

Εκπαιδευτικός

Follow & Like:Teacher's Blog

Ο «σωστός» τρόπος να μιλήσω στο παιδί μου

  Έχετε μετρήσει πόσες φορές μιλήσατε με άσχημο τρόπο στο παιδί μας και έπειτα το μετανιώσατε; Πόσες φορές δεν διαχειριστήκατε μια κατάσταση σωστά γιατί βρισκόσασταν σε ένταση; Σίγουρα αυτές είναι απορίες που σας έχουν προβληματίσει και σας έχουν δημιουργήσει το ερώτημα «Ποιος είναι ο σωστός τρόπος να μιλήσω στο παιδί μου»;

  Το σημερινό άρθρο έχει σκοπό να σας δώσει κάποιες ιδέες και συμβουλές . Κατά την γνώμη μου δεν υπάρχει χρυσός κανόνας για όλα. Χρειάζεται συνεχή εσωτερική και εξωτερική προσπάθεια. Όπως έχουμε αναφέρει και παλαιότερα γονιός δεν γεννιέσαι αλλά γίνεσαι, γι’ αυτό μπορείς πάντα να βελτιώνεσαι.

  Ακολουθούν πιθανοί διάλογοι και συμβουλές για την αλλαγή τους: 

·         Όταν το παιδί είναι ταραγμένο και εμείς του φωνάξουμε ή του πούμε «Μην θυμώνεις!» δεν το βοηθάμε να ηρεμήσει, αντίθετα ο θυμός εντείνεται. Αντίστοιχα, μπορούμε να κατέβουμε στο ύψος του, να το ακουμπήσουμε απαλά στο χέρι και να του πούμε: «Καταλαβαίνω ότι είσαι θυμωμένος/αγχωμένος και εγώ έτσι θα ένιωθα στην θέση σου, αλλά μπορώ να σε βοηθήσω να βρούμε μια λύση μαζί». Με αυτόν τον τρόπο το παιδί καταλαβαίνει και νιώθει πως είστε με το μέρος του και δεν το κατηγορείται που αισθάνεται έτσι.

·         Όταν το παιδί θέλει να παίξετε μαζί του ή να ασχοληθείτε με κάτι που σας δείχνει εκείνη την στιγμή, με το να του απαντήσετε: «Τώρα δουλεύω και δεν μπορώ να ασχοληθώ», ίσα ίσα που θα το στεναχωρήσετε και το μήνυμα που θα λάβει είναι ότι απλά δεν θέλετε να ασχοληθείτε μαζί του γιατί η δουλειά σας είναι πιο σημαντική. Σε αυτή την περίπτωση μπορείτε να του πείτε: « Σε παρακαλώ θες πρώτα να με βοηθήσεις να τελειώσουμε με τις δουλειές που πρέπει να γίνουν και μετά να παίξουμε;». Με αυτόν τον τρόπο το παιδί νιώθει ότι το υπολογίζεται και θεωρείτε την βοήθεια του πολύτιμη. Πιστέψτε με δημιουργούνται απίστευτα χαμόγελα...

·           Όταν το παιδί φωνάζει, καταστρέφει τα παιχνίδια του και του πείτε: «Μην φωνάζεις!»ή «Τι κάνεις εκεί;», δεν κατευνάζεται την ένταση.Αντίθετα,  «Είμαι εδώ για να μιλήσουμε, να σε βοηθήσω». Το παιδί έτσι  νιώθει ασφάλεια πως δεν θα το μαλώσετε αλλά θα επικοινωνήσετε μαζί του. Σχετικά με τα παιχνίδια, η φράση της μορφής « Δεν πρόκειται να σου πάρω άλλο, ή δεν τα πληρώνεις εσύ.» θα μπορούσε να αντικατασταθεί με: «Καταστρέφοντας τα παιχνίδια σου, δεν θα μπορέσεις να τα χρησιμοποιήσεις ξανά».

·         Όταν το παιδί έχει απορίες, π.χ. για το γυμνό σώμα, πώς γίνονται τα παιδιά, τι είναι η αναπηρία,γιατί ο κύριος δεν μιλάει, δεν του απαντάμε: «Είσαι μικρός ακόμη, αυτά τα θέματα είναι για μεγάλους». Αντίθετα το ρωτάμε: «Πες μου, τι θέλεις να μάθεις;». Προσπαθούμε να λύσουμε τις απορίες των παιδιών όσο πιο απλά, κατανοητά και κοντά την ηλικία τους γίνεται.

·         Αρκετές φορές τα παιδιά γίνονται χειριστικά και για αντίδραση ή αντίποινα μιλούν άσχημα στους γονείς. Σε αυτή την περίπτωση δεν φωνάζουμε: «Μην τολμήσεις να μου ξαναμιλήσεις έτσι, ή πώς τολμάς να μου μιλάς με αυτόν τον τρόπο, ή εμένα θα με σέβεσαι!». Αρχικά ο σεβασμός είναι κάτι το οποίο δεν είναι δεδομένο, αλλά κερδίζεται ακόμη και από τα ίδια μας τα παιδιά. Είναι διαφορετικός ο φόβος από τον σεβασμό. Η απάντηση όμως: « Σε παρακαλώ, πρόσεχε πώς μιλάς, γιατί με στεναχωρείς πολύ, καλύτερα να ηρεμήσουμε πρώτα και έπειτα το να συζητήσουμε», θα βοηθήσει περισσότερο.

  Όσα προαναφέρθηκαν μπορεί να είναι στοιχεία της καθημερινότητας σας και να σας προβληματίζουν. Σίγουρα  χρειάζονται σκέψη και τροποποίηση ανάλογα με την περίσταση και το παιδί. Ο καθένας μας είναι διαφορετικός και αντιμετωπίζει έτσι και τις καταστάσεις, αλλά θεωρώ ότι αξίζει καθημερινά να προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι πρώτα για τον εαυτό μας και έπειτα για τα ΠΑΙΔΙΑ μας...

Επιμέλεια: Λάλου Σπυριδούλα Μαρία

Εκπαιδευτικός