Η δύναμη των ομαδικών δραστηριοτήτων στην εκπαίδευση

Το ζήτημα των ομαδικών δράσεων μέσα και έξω από τον σχολικό χώρο είναι εξαιρετικά σημαντικό αφού μπορεί να βοηθήσει την ανάπτυξη των μαθητών σε διάφορα επίπεδα. Έτσι λοιπόν, οι συνεργατικές δραστηριότητες ενισχύουν τις κοινωνικές και γνωστικές δεξιότητες των μαθητών.

Μέσα από την ομάδα οι μαθητές αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αναπτύξουν σημαντικές κοινωνικές δεξιότητες, όπως:

• Επικοινωνία: Οι μαθητές μαθαίνουν πώς να εκφράζουν-επικοινωνούν τις ιδέες τους αλλά να γίνονται και υπομονετικοί ακροατές.
• Επίλυση συγκρούσεων: Η συνεργασία στην ομάδα συχνά απαιτεί την επίλυση διαφορών και την εξεύρεση λύσεων, αυτό και μόνο βοηθάει στη διαχείριση συγκρούσεων με υγιή τρόπο.
• Συνεργασία και ομαδικό πνεύμα: Η εργασία σε ομάδες βοηθά τους μαθητές να κατανοήσουν τη σημασία της συνεργασίας και να μοιράζονται ευθύνες και επιτυχίες. για την επίτευξη κοινών στόχων.
• Αυτοεκτίμηση και ενσυναίσθηση: Μέσω της αλληλεπίδρασης της ομάδας οι μαθητές αναπτύσσουν κατανόηση των συναισθημάτων και των αναγκών των γύρω τους αλλά και των δικών τους.

Επιπλέον, οι συνεργατικές δραστηριότητες, ενισχύουν την ανάπτυξη γνωστικών δεξιοτήτων, της κριτικής σκέψης, αλλά και γνωριμίας των γύρω τους. Ενίσχυση δηλαδή:

• Κριτικής σκέψης
• Δημιουργικότητας
• Αυτογνωσίας
• Μνήμης
• Κατανόησης

Συμπεραίνουμε λοιπόν, πως η ένταξη των ομαδικών δραστηριοτήτων στην εκπαιδευτική διαδικασία ενισχύει όχι μόνο τις γνωστικές δεξιότητες των μαθητών, αλλά και τις κοινωνικές, ψυχολογικές και συναισθηματικές τους ικανότητες. Οι συνεργατικές δραστηριότητες προάγουν την επικοινωνία, την κριτική σκέψη, τη δημιουργικότητα και τη συναισθηματική νοημοσύνη, παρέχοντας στους μαθητές ένα ευρύ φάσμα δεξιοτήτων που θα τους βοηθήσουν στην προσωπική και επαγγελματική τους ανάπτυξη στο μέλλον.

Δες επίσης: Όμορφες ατάκες παιδιών

Επιμέλεια: Λάλου Σπυριδούλα Μαρία

Εκπαιδευτικός

Follow & Like: Teacher's Blog

Τα ζώα στη ζωή των παιδιών

Δεν είναι τυχαίο πως τα παιδιά αγαπούν ιδιαίτερα τα ζώα. Συνήθως τα επιζητούν για παρέα και παιχνίδι. Τον καλύτερο τρόπο μάθησης δηλαδή, παιχνίδι. Όμως τα οφέλη που έχει να πάρει ένα παιδί από αυτή τη συμβίωση ή επαφή με ένα ζώο είναι πολλαπλά ακόμη και σε ψυχοκοινωνικό επίπεδο.

Τα παιδιά που έχουν κατοικίδια ζώα ή ασχολούνται με τα ζώα γενικότερα μαθαίνουν να είναι από νωρίς ανεξάρτητα, να φροντίζουν τον εαυτό τους αλλά και τους γύρω τους, να μοιράζονται και να νοιάζονται. Σημαντική είναι η ανάπτυξη της συναισθηματικής τους νοημοσύνης, το αίσθημα της ευθύνης, της αυτοπεποίθησης αλλά και της κοινωνικής ευθύνης.

Ένα βασικό χαρακτηριστικό της συναισθηματικής Νοημοσύνης σύμφωνα με τον Goleman είναι η «ενσυναίσθηση» δηλαδή η ικανότητα του ατόμου να αντιλαμβάνεται και να κατανοεί τα συναισθήματα του άλλου. Για παράδειγμα, ο σκύλους είναι ένα ζώο που μπορεί να εκφράσει τα συναισθήματά του αλλά και να νιώσει τα δικά σου!

Για να επιτευχθεί η εξέλιξη αυτή που περιγράφεται παραπάνω, η συναισθηματική αλλά και κοινωνική χρειάζεται αμοιβαία προσπάθεια και από τους γονείς. Δεν αρκεί μόνο δηλαδή η συνεισφορά τους στην αγορά ή υιοθεσία ενός ζώου. Χρειάζεται ενεργό συμμετοχή, αλληλεπίδραση και καθοδήγηση του παιδιού προς την ορθή κατεύθυνση, για την περιποίηση και φροντίδα του.

Η επίδραση των ζώων στα παιδιά είναι ευεργετική για πολλούς λόγους. Τους παρέχεται, μέσω των ζώων συναισθηματική υποστήριξη και αίσθημα ασφάλειας. Το παιδί νιώθει χρήσιμο και ανεξάρτητο, πως μπορεί να τα καταφέρει. Η αυτοπεποίθηση και η αυτοεκτίμηση του ενδυναμώνονται.

Τι μαθαίνουν τα παιδιά που μεγαλώνουν με ζώα;

·Μαθαίνουν για τον κύκλο της ζωής όπως: η αναπαραγωγή, η γέννηση, τα γηρατειά, η ασθένεια και ο θάνατος.

·  Μαθαίνουν να παρατηρούν και να συγκρίνουν.

· Αποκτούν καλύτερη επαφή με τη δική τους φύση και τις υπαρξιακές της διαστάσεις.

· Αποκτούν αυτοπεποίθηση και ανεξαρτησία.

· Βελτίωση της σωματικής δραστηριότητας: Παίζοντας με τα ζώα ή περπατώντας μαζί τους, τα παιδιά ενθαρρύνονται να είναι πιο ενεργά και να ασχολούνται με δραστηριότητες που βοηθούν στην ανάπτυξη της φυσικής τους κατάστασης.

·Αποκτούν βιωματική μάθηση και μειώνονται τα φαινόμενα βίας ως μέθοδος έκφρασης συναισθημάτων.

Συμπερασματικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι μέσω τις φροντίδας των ζώων καλλιεργούνται στα παιδιά οι αξίες του ανθρωπισμού, της οικολογικής συνείδησης, της ηθικής ευθύνης του αλτρουισμού. Η επαφή με ζώα έχει θετική επίδραση στην ψυχολογική και συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών, προσφέροντας τους πολλά σημαντικά διδάγματα για τη ζωή. Εκτός από την αγάπη και τη συντροφικότητα που λαμβάνουν, ενισχύουν και τις κοινωνικές τους δεξιότητες, μαθαίνοντας να σέβονται τη ζωή και να αναγνωρίζουν την αξία των άλλων.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε τη σημαντική ευθύνη που έχουμε απέναντι στα ζώα. Τα χρειαζόμαστε και μας χρειάζονται!

 

Επιμέλεια: Λάλου Σπυριδούλα Μαρία

Εκπαιδευτικός

Follow & Like: Teacher's Blog

Πηγές: Kidd, A., & Kidd, R. (2004). "The Role of Animals in Human Health and Well-Being." Journal of Social Issues, 60(3), 469-484.

 

Τα παιδιά μου τσακώνονται συνέχεια! Τι να κάνω;

Τα παιδιά μου τσακώνονται συνέχεια! Τι να κάνω; Είναι μια από τις συχνότερες απορίες των γονιών που προβληματίζονται για το πως θα τα βοηθήσουν να σταματήσουν αυτή τη κακιά συνήθεια. Συνήθως τα αδέρφια τσακώνονται γιατί μπορεί να θέλουν το ίδιο παιχνίδι, κάποιος τους αρνήθηκε κάτι που επιθυμούσαν, η ζήλια και ο ανταγωνισμός, δεν έχουν την επιθυμητή προσοχή από τους γονείς τους ή ακόμη δεν μπορούν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους.  

Πρέπει ωστόσο να έχουμε στο μυαλό μας πως είναι φυσιολογικό και υγιές τα αδέρφια να μαλώνουν μεταξύ τους, ως ένα βαθμό, καθώς τα βοηθά μακροπρόθεσμα να λύνουν τις διαφορές τους, να συμβιβάζονται και να συνεργάζονται.

Το να σταματήσουν να τσακώνονται συνέχεια δεν είναι κάτι που μπορεί να λυθεί αμέσως, χρειάζεται υπομονή, επιμονή και προσπάθεια για να βελτιωθεί η σχέση τους. Αμφίδρομη προσπάθεια και παρέμβαση από τους γονείς, με συζήτηση, κυρίως για να εντοπιστεί το αίτιο που διαταράσσει την σχέση των αδερφών.

Ως γονείς οφείλετε να βοηθήσετε τα παιδιά σας να λύνουν τα προβλήματά τους με διάλογο, μόνα τους, να εντοπίζουν λύσεις και να εκτιμούν πόσο σπουδαίο είναι να έχουν αδέρφια.

Δες επίσης: Αδελφική αγάπη ή ζήλια το συναίσθημα ανάμεσα στα αδέλφια;

Τι μπορείτε να κάνετε λοιπόν:

·   Αναζητήστε την βαθύτερη αιτία των τσακωμών. Τι θέλουν τα παιδιά σας να επικοινωνήσουν μέσα από αυτό τον τρόπο. Αν έχουν την υποστήριξη και την αγάπη σας, μπορούν να μάθουν πώς να λένε αυτό που τους ενοχλεί αντί να το καταπιέζουν και να το εκδηλώνουν μέσω της βίας στα αδέρφια τους.

·     Κατανοείστε και καλύψτε τις βασικές τους ανάγκες. Τα παιδιά χρειάζονται στιγμές οικογενειακές για να συζητήσετε κάτι που τα απασχολεί, αλλά και στιγμές ηρεμίας και απομόνωσης.

·    Διδάξτε στα παιδιά την σημαντικότητα της συνεργασίας για την επίλυση ζητημάτων που τα απασχολεί. Όλη η οικογένεια μπορεί να συζητήσει και να προτείνει λύσεις.

·      Δώστε ίδιο χρόνο και χώρο στα παιδιά σας. Περάστε χρόνο μαζί αλλά και ξεχωριστά. Τα παιδιά έχουν την ανάγκη να νιώσουν πως τα αγαπάτε και τα εκτιμάτε το ίδιο. Δεν τα ξεχωρίζετε ούτε τα συγκρίνετε. Η συνεχόμενη σύγκριση μπορεί να είναι η βαθύτερη αιτία ανάπτυξης αντιζηλίας μεταξύ των αδερφών. Το αίσθημα στέρησης αγάπης.

·     Θέστε όρια και κανόνες. Να γίνει κατανοητό πως κάποιες συμπεριφορές δεν είναι αποδεκτές, π.χ. δεν χτυπάμε, δεν κοροϊδεύουμε κ.α.. Είναι πολύ σημαντικό να θέσετε όρια στη συμπεριφορά των παιδιών από νωρίς καθώς και να αποφεύγετε την τιμωρία. Προτιμήστε την ενθάρρυνση και την παρότρυνση.

·       Όπως πολύ συχνά λέμε εδώ, αποτελέστε το «σωστό» πρότυπο για τα παιδιά σας. Δεν μπορείτε να τους μιλάτε για καλή συμπεριφορά, για συνεργασία και μείωση των τσακωμών κι εσείς να μη τηρείτε όσα «διδάσκετε».

·      Ενθαρρύνεται τα παιδιά σας να εκφράζουν τα συναισθήματα τους, είτε ευχάριστα είτε όχι. Να μη ντρέπονται ή φοβούνται γι’ αυτά. Μέσα από την έκφρασή τους μπορούν να τα κατανοήσουν και να μη ξεσπούν στα αδέρφια τους ή σε σας.

Ας μιλήσουμε για τον όρο «οικογένεια». Τι σημαίνει;

Η αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων απαιτεί ηρεμία, επιμονή, υπομονή και χρόνο. Χρειάζεται να καλλιεργήσετε τον αλληλοσεβασμό, την έκφραση, την αυτονομία και ανεξαρτησία στα παιδιά σας. Να μη τα συγκρίνετε μεταξύ τους καθώς είναι εντελώς διαφορετικές προσωπικότητες και να νιώσουν πόσο σημαντική είναι η αδερφική σχέση αλλά και η οικογένεια!

 Μοναχοπαίδια: Μύθοι και αλήθειες

Επιμέλεια: Λάλου Σπυριδούλα Μαρία

Εκπαιδευτικός

 

Follow & Like: Teacher's Blog

Το παιδί μου με χτυπάει, τι να κάνω;

Τα παιδιά σε μικρή ηλικία αρκετές φορές μπορεί να χτυπήσουν τους γονείς τους ή ακόμη και κάποιον άλλον διότι προσπαθούν να επικοινωνήσουν τα συναισθήματα τους. Λόγοι που αντιδρούν έτσι, συνήθως είναι ο θυμός, η απογοήτευση, η επιθυμία για προσοχή αλλά και η έλλειψη δεξιοτήτων επικοινωνίας.

Είναι σημαντικό λοιπόν όταν το παιδί σας αντιδρά με αυτό τον τρόπο να γίνετε παράδειγμα γι’αυτά. Εννοείται να μην ανταποδώσετε αυτή την συμπεριφορά αλλά να του εξηγήσετε λεκτικά πως αυτή δεν είναι επιθυμητή. Θέστε δηλαδή τα όρια σας και πείτε «ΟΧΙ» σ’ αυτή την αντίδραση.

Πρέπει να γίνει κατανοητό από μέρους σας πως το παιδί δεν αντιδρά έτσι επειδή δεν σας σέβεται ή ότι είναι κάτι προσωπικό. Είναι ο τρόπος του να επικοινωνήσει όσα νιώθει, την δυσφορία και την ανησυχία του. Δεν έχει καλλιεργηθεί δηλαδή επαρκώς η αυτορρύθμιση του παιδιού και οι δεξιότητες επικοινωνίας.

Ως γονείς χρειάζεται να ανταποκριθείτε άμεσα με σταθερό, ήρεμο τρόπο δίνοντας  στο παιδί σας να καταλάβει πως η πράξη του αυτή δεν είναι αποδεκτή. Χρειάζεται επιμονή και υπομονή. Μπορείτε να το κάνετε ανακατευθύνοντας την προσοχή του σε μια πιο κατάλληλη δραστηριότητα και διδάσκοντάς του θετικούς τρόπους συναισθηματικής έκφρασης.

Συνοπτικά κάποιοι τρόποι αντιμετώπισης αυτής της συμπεριφοράς θα μπορούσαν να είναι:

·       Ήρεμη αντίδραση, χωρίς θυμό.

·       Όρια επιτρεπτής και μη συμπεριφοράς.

·       Εναλλακτικοί τρόποι επικοινωνίας π.χ. χρήση λέξεων, μαξιλάρι θυμού, ζωγραφική, χορός, αγκαλιά.

·       Θετική ενίσχυση στην πρόοδο της επικοινωνίας.

·       Εσείς είστε το πρότυπο μίμησης του παιδιού.

·       Επαγγελματική βοήθεια.

Διάβασε επίσης: Πώς να διαχειριστώ το θυμό του παιδιού μου; 

Συχνά η παιδική ανωριμότητα του εγκεφάλου καθιστά δύσκολη την επικοινωνία των συναισθημάτων. Δεν είναι λίγα λοιπόν τα παιδιά που χρειάζονται στήριξη επιπλέον από τους γονείς τους για την καλλιέργεια των δεξιοτήτων επικοινωνίας. Μη τρομοκρατηθείτε σε έναν τέτοιο ξέσπασμα, μείνετε ψύχραιμοι για να στηρίξετε τα παιδιά σας.

Επιμέλεια: Λάλου Σπυριδούλα Μαρία

Εκπαιδευτικός

Follow & Like: Teacher's Blog

Αυτοεκτίμηση και παιδιά

Τι είναι η αυτοεκτίμηση; Μήπως φταίμε εμείς που δεν έχουν τα παιδιά μας; Στα παιδιά μας καλλιεργούμε άραγε καθημερινά την αυτοεκτίμηση; Τα βοηθάει στην ζωή τους; 

Η αυτοεκτίμηση είναι ο τρόπος που βλέπουμε και εκτιμάμε τον εαυτό μας, ο σεβασμός που του δείχνουμε και επηρεάζει την καθημερινή ζωή μας. Είναι η φωνή στο κεφάλι μας όταν αντιμετωπίζουμε προκλήσεις, και μας λέει ότι τα καταφέρνουμε ακόμη και όταν τα πράγματα δυσκολεύουν.

Η αυτοεκτίμηση δημιουργεί την ανθεκτικότητα μας, διαμορφώνει τις αποφάσεις μας, την αυτοκριτική μας και γιατί όχι ακόμη και το μέλλον μας. Η καλλιέργειά της πρέπει να γίνεται από μικρή κιόλας ηλικία. Έτσι, βοηθάμε τα παιδιά μας να αναπτύξουν υγιείς προσωπικότητες και επιλογές.

Στα αρνητικά της χαμηλής αυτοεκτίμησης θα μπορούσαμε να τοποθετήσουμε :

·       Την κατάθλιψη

·       Την βία

·       Τις αντικοινωνικές/ αντισυμβατικές συμπεριφορές

·       Τις διατροφικές διαταραχές

·       Ακόμη και τις μαθησιακές αδυναμίες

Δείτε επίσης: Φράσεις για να ενισχύσετε την αυτοπεποίθηση των παιδιών σας

Σύμφωνα με τον Adam Galinsky καθηγητή στο Columbia Business School, οι λέξεις έχουν την δύναμη να πληγώσουν την αυτοεκτίμηση ενός παιδιού και να το καθορίσουν στην ζωή του, στις επιλογές του, στην καθημερινότητά του. Επηρεάζουν ακόμη την συναισθηματική του ανάπτυξη. Η γλώσσα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο για να ενισχύσουμε την αυτοεκτίμηση του παιδιού μας, μπορεί όμως να λειτουργήσει και αρνητικά αν δεν χρησιμοποιηθεί σωστά.

Φράσεις όπως «Με έχεις απογοητεύσει!», «Ντρέπομαι για σένα!» μπορούν αν βλάψουν την αυτοεκτίμηση των παιδιών.  Προσπαθήστε να αποφύγετε τα αισθήματα της αμηχανίας και της ενοχής, προωθείστε αντίθετα την κριτική σκέψη, την οργάνωση, την επίλυση των προβλημάτων, τον σεβασμό, την εμπιστοσύνη, την συνεργασία.

Στόχος μας είναι να βοηθήσουμε τα παιδιά να εξελιχθούν σε αυτόνομες, ανεξάρτητες υγιείς προσωπικότητες, που θα μπορούν να επιλύουν και αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες τους. Που θα νοιάζονται για τον εαυτό τους, θα τον φροντίζουν κι έτσι θα μπορούν να σταθούν και να νοιαστούν και για τους γύρω τους με σεβασμό και εκτίμηση.

 

Επιμέλεια: Λάλου Σπυριδούλα Μαρία

Εκπαιδευτικός

Follow & Like: Teacher's Blog

Πηγές: business.columbia.edu

Inspire: The Universal Path for Leading Yourself and Others