Όλο και πιο συχνά ακούμε μανούλες να «παραπονιούνται»,
για τα παιδάκια τους που έχουν έντομα ξεσπάσματα θυμού, που δεν ξέρουν πώς να
διαχειριστούν τα συναισθήματα τους και φωνάζουν.
Σε αυτό το άρθρο, θα αναφέρουμε κάποιες συμβουλές για τις ενέργειες που
μπορούμε να κάνουμε και άλλες που καλό θα ήταν να αποφευχθούν όταν το παιδί μας
ξεσπά με ουρλιαχτά. Έτσι λοιπόν:
ˉ
Μένουμε
ψύχραιμοι και δεν επηρεαζόμαστε από την ψυχολογική κατάσταση του παιδιού.
ˉ
Κατεβαίνουμε
στο ύψος του και το κοιτάμε με ηρεμία και όχι θυμό στα μάτια.
ˉ
Το
αγκαλιάζουμε αν και εκείνο το επιθυμεί και εφόσον γνωρίζουμε ότι θα το ηρεμήσει.
ˉ
Συζητάμε
μαζί του, αν έχει ηρεμήσει και είναι έτοιμο να δει- καταλάβει τι έχει γίνει.
Σε καμία περίπτωση:
ˉ
Μην
ενδίδετε στις απαιτήσεις του, διότι αυτός είναι και ο σκοπός τις περισσότερες
φορά που ξεσπά έτσι.
ˉ
Μην
το βάζετε τιμωρία. Η τιμωρία δεν είναι η λύση για όλα, ούτε εφαρμόζεται σε όλες
τις περιπτώσεις και όλα τα παιδιά.
ˉ
Μην
διαπραγματεύεστε την απόφαση σας. Με τον τρόπο αυτό δίνετε την εντύπωση ότι
ούτε εσείς είστε σίγουροι γι’ αυτό που λέτε.
ˉ
Όσο
δύσκολο κι αν σας είναι μην δείχνετε την οργή σας. Τα παιδιά πολλές φορές
μιμούνται και κάνουν ότι και εσείς.
Η οργή είναι ένα δύσκολα διαχειρίσιμο
συναίσθημα, πόσο μάλιστα για τους μικρούς μας φίλους που τα ζουν όλα στον
υπέρτατο βαθμό. Προσπαθήστε να είστε
ήρεμοι, να περιμένετε να περάσει προτού πράξετε, δώστε χρόνο και στους δυο σας,
βοηθήστε το με μια άλλη δυνατότητα ξεσπάσματος*. Αν δείτε ότι δεν τα
καταφέρνετε και η κατάσταση αυτή συνεχίζετε η συμβουλή μου είναι να
επισκεφτείτε έναν ειδικό, δεν είναι ούτε ντροπή ούτε αγαπάτε λιγότερο το παιδί σας,
ίσα ίσα που ενδιαφέρεστε πραγματικά γι’ αυτό.
Επιμέλεια: Λάλου Σπυριδούλα –Μαρία
Εκπαιδευτικός
Follow & Like : Teacher's Blog
*βλέπε σχετικό άρθρο για την διαχείριση
του θυμού:Πώς διαχειριζόμαστε τον θυμό;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου