Σε πολλά άρθρα αυτού εδώ του ιστότοπου, έχουμε αναπτύξει θέματα σχετικά
με τις μαθησιακές δυσκολίες, τους ειδικούς παιδαγωγούς, συμβουλές προς τους εκπαιδευτικούς
της τάξης, προς τους γονείς και ούτω καθεξής.
Έφτασε όμως η στιγμή να μιλήσουμε για το πώς μπορεί να νιώθει ένα παιδί
με Μαθησιακές Δυσκολίες. Τι και πως σκέφτεται , τι το εμποδίζει σε σχέση με τα
υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας του, τι φοβάται, γιατί...
Ένα παιδί που έχει διαγνωστεί με Μαθησιακές Δυσκολίες, συχνά
δυσκολεύεται να συμβαδίσει με τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας του και όσα εκείνα
μπορούν να κάνουν. Ένας μαθητής Ε’ Δημοτικού για παράδειγμα μπορεί να λύσει ένα
πρόβλημα μαθηματικών με κλάσματα, ενώ αντίστοιχα ένας μαθητής με Διαταραχή
Ελλειμματικής Προσοχής, δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί 100% σε αυτό που έχει να
κάνει, δυσκολεύεται να αντιληφθεί την έννοια των κλασμάτων παρότι προσπαθεί.
Δεν το κάνει επίτηδες ή γιατί βαριέται, απλά δυσκολεύεται . Δείξτε κατανόηση
και όχι θυμό απέναντί του.
Όταν τους δίνετε πολλές οδηγίες και όχι τμηματικές και με συνοχή οδηγούνται
σε σύγχυση. Το παιδί χάνεται, επικρατεί χάος και αταξία στο μυαλό και στην σκέψη
του. Δεν ξέρει από πού να αρχίσει και πώς να διαχειριστεί όλες τις πληροφορίες.
Πολλές φορές δυσκολεύεται να εκφραστεί προφορικά και το λεξιλόγιο του είναι
περιορισμένο.
Τα σχόλια
της μορφής « Μη τεμπελιάζεις», « Γιατί βαριέσαι;», «Γιατί δεν διαβάζεις;» , από
γονείς και εκπαιδευτικούς προς το παιδί, το κάνουν τα νιώθει μειονεκτικά, φόβο,
ντροπή, δισταγμό να μιλήσει μέσα στην τάξη, να πει την γνώμη του, για να μην το
κοροϊδέψουν οι συμμαθητές του. Αυτό ωστόσο μπορεί να επιφέρει και τα αντίθετα
αποτελέσματα. Το παιδί δηλαδή να κλειστεί στον εαυτό του, να μην παρακολουθεί
καθόλου κατά την διάρκεια του μαθήματος, να χάσει κάθε ενδιαφέρον για το
σχολείο ακόμη και να αντιδράσει με βία.
Ο φόβος της απόρριψης για το διαφορετικό και η έλλειψη θάρρους μεγαλώνει
μέσα στα παιδιά. Τροφοδοτείται από τις συμπεριφορές και τα λόγια γονιών,
εκπαιδευτικών και συμμαθητών. Δείξτε τους εμπιστοσύνη, αγάπη και ενισχύστε το
θάρρος τους.
Όταν τους μιλάτε και δεν σας απαντούν, δεν το κάνουν
επειδή βαριούνται αλλά γιατί ο «νους τους τρέχει αλλού». Είναι βυθισμένοι μέσα
στο μυαλό τους. Χρησιμοποιείστε παλαμάκια, ένα χάδι στον ώμο, μία λέξη κλειδί
που θα τους επαναφέρει.
Χρειάζεται ηρεμία, ψυχραιμία, υπομονή, επιμονή και σαφώς ενημέρωση και
αποδοχή. Είτε είσαι γονιός είτε εκπαιδευτικός, η ενημέρωση και η επιμόρφωση
είναι σημαντικά θέματα που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη.
Επιμέλεια: Λάλου Σπυριδούλα Μαρία
Εκπαιδευτικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου