Συχνά οι μικροί μας φίλοι δυσκολεύονται
να ξεκινήσουν μια συζήτηση είτε γιατί δεν ξέρουν τον τρόπο, είτε γιατί δεν τους
δίνεται η ευκαιρία. Οι κανόνες που ακολουθούν αφορούν κυρίως την σχολική τάξη,
προσαρμόζονται όμως και στην καθημερινή επικοινωνία.
Έτσι λοιπόν:
ˉ
Κάθε
φορά που μιλάει ένα άτομο (συμμαθητής μου ή όχι) δεν τον διακόπτω, περιμένω να
ολοκληρώσει την σκέψη του και έπειτα αν διαφωνώ ή θέλω να προσθέσω κάτι
ˉ
Σηκώνω
το χέρι μου για να μιλήσω.
ˉ
Περιμένω
να μου δώσει την άδεια ο δάσκαλος.
ˉ
Εκφράζομαι
με ευγένεια όταν συμφωνώ ή διαφωνώ με την άποψη του συμμαθητή (συνομιλητή) μου.
ˉ
Υποστηρίζω
την άποψη μου με επιχειρήματα και όχι φωνές.
ˉ
Όταν
ολοκληρώσω την σκέψη μου δίνω τον λόγο στον επόμενο ομιλητή.
ˉ
Μπορεί να φαντάζουν αστεία και απλά όλα
όσα προαναφέρθηκαν αλλά στην ουσία δεν είναι, διότι πολλές φορές ούτε εμείς οι
ενήλικες γνωρίζουμε με ποιον τρόπο να εκφραστούμε και είτε προσβάλλουμε τον
συνομιλητή μας είτε δεν μπορούμε να μιλήσουμε μαζί του. Οπότε καλό θα ήταν να
θέσουμε γερές βάσεις επικοινωνίας από πολύ μικρή ηλικία με τα παιδιά μας, όχι
μόνο στο σχολικό χώρο αλλά και έξω από αυτόν.
Σκέφτομαι- Επιχειρηματολογώ- Εκφράζομαι- Συνυπάρχω- Σέβομαι
Επιμέλεια: Λάλου Σπυριδούλα- Μαρία
Εκπαιδευτικός
Follow & Like:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου