Απραξία του λόγου

 Η απραξία είναι μία διαταραχή της ικανότητας του ατόμου να παράγει εκούσιες, διαδοχικές κινήσεις των οργάνων της ομιλίας, όπως κινήσεις της γλώσσας, των χειλιών, της κάτω γνάθου κ.α. Είναι πρόβλημα ρύθμισης, δηλαδή διαδοχής, επιλογής και οργάνωσης των κινήσεων της ομιλίας. (Πρώιου, 2003: 140)

Η απραξία θεωρείται και αυτή ειδική μαθησιακή δυσκολία .Εμφανίζει δυσκολίες, διαταραχή συγκέντρωσης και βραχύχρονης μνήμης. Ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά για την απραξία και συχνά την ταυτίζουν με την δυσλεξία, ΔΕΠΥ ή το σύνδρομο Asperger.

Τα παιδιά με τη διαταραχή αυτή αντιμετωπίζουν προβλήματα στην εκφώνηση ήχων, συλλαβών, λέξεων όχι όμως λόγω μυϊκών προβλημάτων, αδυναμίας ή παράλυσης  αυτών  αλλά λόγω αδυναμίας στην ακρίβεια και συνέπεια των αρθρωτικών κινήσεων. Βέβαια η απραξία του λόγου μπορεί να παρουσιαστεί και ως αποτέλεσμα  κάποιας νευρολογικής  βλάβης  (γνωστής ή άγνωστης αιτιολογίας ή και ως ιδιοπαθή νευρογενής διαταραχή ομιλίας ).

Στα συμπτώματα απραξίας λόγου περιλαμβάνονται τα εξής:

·       Τα άτομα δυσκολεύονται να συνδυάσουν σωστά τις λέξεις.

·       Δυσκολεύονται να βρουν τη σωστή λέξη.

·       Δυσκολεύονται να χρησιμοποιήσουν μεγάλες λέξεις, ή δεν μπορούν καθόλου, μερικές φορές.

·       Χρησιμοποιούν χωρίς δυσκολία σύντομες καθημερινές φράσεις ή εκφράσεις (όπως «Τι κάνεις;»).

·       Τα άτομα αυτά συχνά τα πάνε καλύτερα με τον γραπτό λόγο, παρά με τον προφορικό.

Τέλος, είναι σημαντικό να  γνωρίζουμε αν το παιδί έχει «αναπτυξιακή απραξία».  Τότε πρόκειται για μια δυσκολία που χρειάζεται βοήθεια ειδικού για να μπορέσει να παρουσιαστεί πρόοδος.

Η κατανόηση του μηχανισμού της απραξίας λόγου απαιτεί καλή γνώση των διαταραχών λόγου που σχετίζονται με την διακοπή της φωνολογικής επεξεργασίας.  Η σωστή ενημέρωση και πρώιμη παρέμβαση βοηθούν το παιδί με απραξία να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες του ευκολότερα.

 

Επιμέλεια: Λάλου Σπυριδούλα Μαρία

Follow & Like: Teacher's Blog

 

 

Συμβουλές για την διαχείριση της έντονης συμπεριφοράς του παιδιού

Σήμερα σκέφτηκα να συζητήσουμε για την έντονη στάση και αντίδραση που έχουν τα παιδιά, ιδιαίτερα τα μικρότερα, όταν επιθυμούν κάτι και εμείς δεν υποκύπτουμε.

Είναι φανερό πως έπειτα κιόλας από την καραντίνα που διανύσαμε οι αντιδράσεις των παιδιών είναι πιο έντονες, οι ρυθμοί έχουν αλλάξει και οι απαιτήσεις τους επίσης. Δυστυχώς  παρότι έχει περάσει ένα εύλογο χρονικό διάστημα από την επιστροφή μας στην καθημερινότητα, η προσαρμογή είναι ακόμη κάπως δύσκολή.

Ύστερα από συζητήσεις που πραγματοποίησα με γονείς κατέληξα πως το μεγαλύτερο θέμα που αντιμετωπίζουν είναι η έντονη συμπεριφορά των παιδιών αλλά και τα ξεσπάσματα θυμού. Έτσι, σήμερα σας έχω κάποιες συμβουλές:

·       Δείξτε ότι πραγματικά ενδιαφέρεστε για το θέμα που προκαλεί ένταση στο παιδί, ακόμη και με το σώμα σας. Χαμηλώστε στο ύψος του και συζητείστε ότι το απασχολεί.

·       Κρατείστε χαμηλή την ένταση της φωνής σας, όσο δύσκολο και αν είναι αυτό. Αν αντιμετωπίζετε την ένταση με παραπάνω ένταση, δεν μπορείτε να λύσετε το πρόβλημα, όποιο και αν είναι αυτό.

·      Δείξτε την κατανόησή σας και λεκτικά, όχι μόνο σωματικά «Καταλαβαίνω πως ίσως κάτι σε δυσκολεύει ή σε στενοχωρεί και θα προσπαθήσω να σε βοηθήσω».

·       Δώστε χρόνο, περίπου 5 λεπτά, για να ηρεμίσει το παιδί αλλά και εσείς.

·       Αναμένετε να σας δείξει και το παιδί με το σώμα του τις ανάγκες του. 

Στην αρχή ίσως δυσκολευτείτε να συγκρατηθείτε, δείξτε όμως υπομονή και βήμα βήμα τη φορά θα πετύχετε το στόχο σας. Οι συμβουλές αυτές δεν είναι μόνο για τις δύσκολες καταστάσεις με τα παιδιά. Θεωρώ πως γενικότερα μπορείτε να τις προσαρμόσετε και εφαρμόσετε στις καταστάσεις της ζωής σας.

Αναμένω τα αποτελέσματα …

Επιμέλεια: Λάλου Σπυριδούλα Μαρία

Εκπαιδευτικός

Follow & Like:Teacher's Blog

Κουτσομπολιό & Παιδί: Πώς να το αποτρέψετε αποτελεσματικά

Οι άνθρωποι έχουμε την τάση να κουτσομπολεύουμε. Δηλαδή να σχολιάζουμε αρνητικά και να μεταφέρουμε σε άλλους γεγονότα που αφορούν άλλους ανθρώπους. Η καλλιέργεια του κουτσομπολιού γίνεται από μικρή ηλικία. Σήμερα θα προσπαθήσουμε να δούμε τον τρόπο με τον οποίο θα διδάξουμε το παιδί μας να μην υιοθετήσει το κουτσομπολιό σαν τρόπο επικοινωνίας. 

Ποτέ το κουτσομπολιό δεν βλάπτει;

Πριν ξεκινήσουμε, θα ήταν πολύ χρήσιμο να ξεχωρίσουμε το κουτσομπολιό από έναν άκακο τρόπο επικοινωνίας μαζί μας. Είναι πολύ λογικό το παιδί μας όταν γυρνά από το σχολείο να θέλει να επικοινωνήσει μαζί μας. Έτσι ο τρόπος του είναι να μεταφέρει όσα συνέβησαν στο σχολείο. Δεν θα πρέπει να εμποδίζουμε το παιδί να μας μιλά για τους συμμαθητές του για το σχολείο καθώς αυτό δεν εμποδίσει την μεταξύ μας σχέση. 

Γιατί τα παιδιά κουτσομπολεύουν;

Όλοι οι άνθρωποι κουτσομπολεύουμε κάποιες στιγμές της ζωής μας. Είναι ένας τρόπος να συνδεθούμε με συνομήλικους και να προστατευόμαστε πολλές φορές από αρνητικές συμπεριφορές. Τα παιδιά όμως συχνά δεν αντιλαμβάνονται ποιο είναι το όριο και πότε ένας σχολιασμός μπορεί να πληγώσει. Οι λόγοι μπορεί να ποικίλουν. Πολλές φορές είναι μία αντιγραφή συμπεριφοράς των γονιών. Εάν τα παιδιά βλέπουν τους γονείς να επικοινωνούν με αυτό τον τρόπο πολλές φορές το αναπαράγουν. Άλλη μία αιτία μπορεί να είναι ένα τύπου τσεκάρισμα των παιδιών μεταξύ τους για να αντιληφθούν πως βλέπουν άλλα άτομα. Επιπλέον, είναι ένας τρόπος επικοινωνίας μεταξύ μίας παρέας. Τα κίνητρα όμως μπορεί να είναι πολύ πιο κακά κάποιες φορές όπως το να θέλει ένα παιδί να πληγώσει ή να αποκλείσει κάποιο άλλο.

Πώς θα αποτρέψω το παιδί μου να κουτσομπολεύει ;

1.Το πιο σημαντικό είναι να λειτουργήσουμε σαν πρότυπο για τα παιδιά. Να προσπαθήσουμε δηλαδή εμείς οι ίδιοι να μην σχολιάζουμε και να μην κουτσομπολεύουμε συναδέλφους,  φίλους ή την οικογένειά

2. Ανάλογα με την ηλικία του παιδιού θα πρέπει να εξηγήσουμε τις αρνητικές συνέπειες που μπορεί να έχει στους άλλους αλλά και σε μας. Το κουτσομπολιό μπορεί να βλάψει τα συναισθήματά των άλλων ανθρώπων καθώς συνήθως δεν έχουν θετική απόχρωση. 

3. Χρειάζεται να καταστήσουμε σαφές πως το κουτσομπολιό δεν διαφέρει πολύ από το bullying. Το να  σχολιάζουν ανθρώπους πίσω από την πλάτη τους δεν είναι καλύτερο από το να τους προσβάλουμε μπροστά τους. Οι φήμες μπορεί να βλάψουν πολύ την ψυχολογία των ανθρώπων. Ενώ συνήθως είναι ανακρίβειες ή ακόμη και ψέματα. 

4. Επιπλέον, χρειάζεται να φέρουμε αντιμέτωπο το παιδί με τη δική του ευθύνη. Πολλές φορές όταν διαδίδουν φήμες ακόμη και αν η πρόθεσή μας είναι καλή αυτό μπορεί να προκαλέσει διαμάχες και πολλά προβλήματα στους άλλους αλλά και σε εμάς. 

5. Καλλιεργήστε την ενσυναίσθηση. Είναι καλό να φέρουμε το παιδί αντιμέτωπο με το συναίσθημα των άλλων ανθρώπων. Αυτό μπορούμε να το κάνουμε βάζοντας το παιδί μας να αναλογιστεί πως εκείνο θα ένιωθε εάν το κουτσομπόλευαν. 

6. Δώστε εναλλακτικούς τρόπους στο παιδί. Οι γονείς μπορούν να διδάξουν το παιδί να μένει πιστός στις αξίες του. Μάθετε λοιπόν εναλλακτικούς τρόπους ώστε τα παιδιά να απαντούν σε φήμες. Θα μπορούσαν για παράδειγμα να πουν «Αυτό δεν με αφορά». Εάν το παιδί μάθει να διακόπτει τις φήμες δύσκολα θα το προσεγγίσουν ξανά για κάτι τέτοιο. 

7. Τις φορές που δεν είναι εύκολο να μην ακούσουν το κουτσομπολιό μπορούν να πουν «Ας αλλάξουμε θέμα, δεν είναι κάτι που με ενδιαφέρει» ή «Γιατί το συζητάμε αυτό; Ποιον θα βοηθήσει»

8. Η επιρροή των συνομηλίκων. Τα παιδιά επηρεάζονται αρκετά εύκολα οπότε καλό θα ήταν να τα ενθαρρύνουμε να κάνουν παρέα με άτομα τα οποία δεν κουτσομπολεύουν. Είναι σημαντικό να κατανοήσουν πως οι άνθρωποι που αναλώνονται σε αυτό δεν θα σταματήσουν. Και το μόνο σίγουρο είναι πως και το παιδί μας θα βρεθεί στη θέση του ατόμου που σχολιάζεται.

9. Εάν ενημερωθούμε του το παιδί μας κουτσομπολεύει είναι χρήσιμο να μην το κάνουμε να νιώσει ντροπή αλλά να προσπαθήσουμε να διερευνήσουμε τα βαθύτερα αίτια αυτής της συμπεριφοράς. 

Το κουτσομπολιό, εάν το δούμε στο περιεχόμενο του, είναι κατά κύριο λόγο αρνητικός σχολιασμός.

Εάν αναλογιστούμε λίγο βαθύτερα, μπορούμε να εντοπίσουμε τον φθόνο μέσα στην τόσο έντονη ενασχόληση μας με τις ζωές των άλλων. Χρειάζεται λοιπόν κι εμείς οι ίδιοι ως ενήλικες να αναγνωρίζουμε τον φθόνο μας προς τους άλλους ώστε να αντέξουμε να τον χαλιναγωγήσουμε και να τον μετατρέψουμε σε κάτι πιο λειτουργικό και παραγωγικό. Ο φθόνος είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα το οποίο έχουμε όλοι οι άνθρωποι,  αν το αγνοούμε και δεν το αναγνωρίζουμε ώστε να το επεξεργαστούμε μπορεί να επιφέρει ψυχικές δυσκολίες, να μας φέρνει δυσφορία, ανεξήγητη ενασχόληση με άλλους και αρνητικότητα. 

Επιμέλεια:

Αδαμοπούλου Κωνσταντίνα

Ιδρυτικό Μέλος allaboutparents.gr | Positive Parenting

Ψυχολόγος  MSc

Σχεσιακή Ψυχαναλυτική Ψυχοθεραπεύτρια

Ειδίκευση στις Μαθησιακές Δυσκολίες

Μέλος Διεθνούς Ένωσης Σχεσιακής Ψυχανάλυσης & Ψυχοθεραπείας (IARPP)

6985810793

adamopouloukonstantina1@gmail.com

 

Αναδημοσίευση από : allaboutparents.gr

Follow & Like: Teacher's Blog

Επιτραπέζιο προπαίδειας: η μάθηση γίνεται παιχνίδι

   Πάντα προσπαθούμε να κάνουμε τη μάθηση ευχάριστη για τα παιδιά, να μοιάζει με παιχνίδι, να είναι διασκεδαστική. Έτσι και σήμερα η εκπαιδευτικός Καλαματιανού Αμαλία δημιούργησε για εσάς ένα πανεύκολο παιχνίδι προπαίδειας. Το επιτραπέζιο είναι κατάλληλο για όλες τις τάξεις, προσαρμόζεται σε νέα δεδομένα καθώς μπορούν να το χρησιμοποιήσουν γονείς και εκπαιδευτικοί.

Θα χρειαστούμε:

·       Το ταμπλό

·       Πιόνια (όσα θέλουμε, μπορούμε να κατασκευάσουμε μόνοι μας ή να αγοράσουμε)

·       Ζάρι

 

Οδηγίες:

 

·      Όλοι οι παίκτες τοποθετούν τα πιόνια τους στην «ΕΝΑΡΞΗ».

·       Ρίχνουν όλοι οι παίχτες από μία ζαριά, ο παίκτης που θα φέρει τον μεγαλύτερο αριθμό, παίζει πρώτος.

·       Το παιχνίδι ξεκινά. Ότι αριθμό φέρει ο πρώτος παίκτης μετακινεί το πιόνι του στο αντίστοιχο κουτί του ταμπλό.

·       Αν λύσει την πράξη σωστά, παίρνει τον πόντο.

·       Το παιχνίδι συνεχίζεται με τους υπόλοιπους παίκτες, κατά τον ίδιο τρόπο.

·       Όποιος παίκτης φτάσει πρώτος στον τερματισμό με τους περισσότερους πόντους, δηλαδή έχει λύσει σωστά τις πράξεις, είναι και ο νικητής.

·       Το παιχνίδι μπορεί να αρχίσει και πάλι από την αρχή.

   
Μπορείτε αν θέλετε να δοκιμάσετε το παιχνίδι και με άλλες πράξεις, ή να ετοιμάσετε διαφορετικά ταμπλό με τις προπαίδειες.

Καλή διασκέδαση

Επιμέλεια:

Αμαλία Καλαματιανού

Εκπαιδευτικός

Follow & Like:  Teacher's Blog

Εσύ πότε θα γίνεις μάνα;

    Είσαι 30 χρονών; Παντρεμένη ή και ανύπαντρη; Έχεις σχέση χρόνια; Όλες οι φίλες σου έκαναν οικογένεια και παιδιά; Όλοι σε ρωτάνε εσύ πότε θα κάνεις τη δική σου οικογένεια;

   Εσύ πότε θα γίνεις μάνα; Αύτη η ερώτηση συχνά φέρνει σε αμηχανία ακόμη και σε δύσκολή θέση τα ζευγάρια που προσπαθούν να κάνουν παιδιά και ακόμη δεν τα έχουν καταφέρει. Στενοχωρεί θα έλεγα άτομα που θα ήθελαν να έχουν οικογένεια και ακόμη δεν έχει προκύψει. Γι’ αυτό θα πρότεινα σε όσους συχνά κάνουν αυτές τις ερωτήσεις να σκέφτονται πρώτα. Επίσης αγαπημένα μου ζευγάρια:

·       Η ζωή είναι δική σας, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να σας πει πότε θα παντρευτείτε πόσο μάλιστα αν θα κάνετε παιδιά.

·       Δεν αφορά κανέναν αν εσείς προσπαθείτε ή όχι, είναι δικό σας θέμα αν θα το μοιραστείτε.

·       Μην σας πανικοβάλουν οι ερωτήσεις που σας βομβαρδίζουν.

·       Όσο δίνετε αξία σε αυτές τις ερωτήσεις τόσο μεγαλύτερο κακό κάνετε σε εσάς.

·       Δεν είναι υποχρεωτικό να κάνετε παιδιά. Οφείλετε να είστε έτοιμοι για κάτι τέτοιο και όχι επειδή έχουν παιδιά οι φίλοι σας πρέπει να κάνετε και εσείς.

   Το αν θα κάνεις παιδιά και ο τρόπος που θα τα μεγαλώσεις αφορά μόνο το ζευγάρι. Ελπίζω και εύχομαι οι συμβουλές μου να βρουν αντίκτυπο στις καρδιές σας.

Με αγάπη

Λάλου Σπυριδούλα Μαρία

Εκπαιδευτικός

Follow & Like: Teacher's Blog

 

Πρώτη έμμηνος ρύση: «Μαμά βοήθεια!»

Συχνά πολλές μητέρες ανησυχούν για τον τρόπο που πρέπει να προετοιμάσουν τα κορίτσια τους για τον ερχομό της έμμηνου ρύσης. Κυρίως θα έλεγα είναι φόβος πάρα άγχος για τον επικείμενο ερχομό.

Τι είναι λοιπόν η έμμηνος ρύση;

Κατά την διάρκεια της εφηβείας, το σώμα αλλάζει, μέσα σε αυτές τις αλλαγές είναι και η παραγωγή ορμονών. Κάποιες από αυτές τις ορμόνες είναι υπεύθυνες για να προετοιμάσουν το γυναικείο σώμα για μια πιθανή εγκυμοσύνη. Αυτό λέγεται εμμηνορυσιακός κύκλος.

Η έμμηνος ρύση εμφανίζεται περίπου σε ηλικία 11 με 13 ετών. Υπάρχουν όμως και κληρονομικοί παράγοντες που επηρεάζουν την περίοδο των κοριτσιών οπότε υπάρχει πιθανότητα να εμφανιστεί μεταξύ 9 με 16 ετών.

Έτσι λοιπόν αγαπημένες μου μανούλες, αλλά και μπαμπάδες καλό θα ήταν να προετοιμάσετε τα κορίτσια σας για να μη βρεθούν προ εκπλήξεων. Μπορείτε να τους μιλήσετε για όσα πράγματα μπορεί να συμβούν και με πιο τρόπο θα το αντιμετωπίσουν.

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σαφώς τον διάλογο, βιβλία ακόμη και βίντεο. Σημαντικό ωστόσο είναι να πείτε τα πράγματα όπως είναι καθώς είναι μια μόνιμη κατάσταση και τα κορίτσια πρέπει να γνωρίζουν τις αλλαγές που θα προκύψουν στο σώμα τους.

Καλό θα ήταν όταν έρθει αυτή η στιγμή, ιδιαίτερα στο Δημοτικό, το παιδί να έχει μαζί του:

·       Σερβιέτες

·       Εσώρουχο

·       Παντελόνι

·       Παυσίπονο

·       Ακόμη και να ενημερώσει τον/την δάσκαλο/α της τάξης .

Θεωρώ χρήσιμο ωστόσο στην ενημέρωση να λάβουν μέρος και τα αγόρια καθώς η ενσυναίσθηση και η ευαισθητοποίηση είναι σπουδαίας σημασίας. Γι’ αυτό η πληροφόρηση για το θέμα της έμμηνου ρύσης θα μπορούσε να γίνει ακόμη και στο σχολείο.

Επιμέλεια: Λάλου Σπυριδούλα Μαρία

Εκπαιδευτικός

Follow & Like: Teacher's Blog

Δείτε επίσης: ΠΩΣ ΗΡΘΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, Peter Mayle

Προτεινόμενο βιβλίο επίσης: ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗΝ ΕΦΗΒΕΙΑ ΕΝΑΣ ΠΛΗΡΗΣ ΟΔΗΓΟΣ ΓΙΑ ΟΛΑ ΟΣΑ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΝ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗΝ ΕΦΗΒΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ NIETO-MARTINEZ CARLA

Πηγές:

Η Πρώτη Έμμηνος Ρύση - Η Πρώτη Περίοδος. Εφηβική Γυναικολογία, Μπαρτζιώκας Αθανάσιος, Μαιευτήρας - Χειρουργός Γυναικολόγος, Τρίκαλα

 

Το παιδί μου είναι υπερβολικά κοινωνικό, φοβάμαι!

   «Το παιδί μου είναι υπερβολικά κοινωνικό, μιλάει σε όλους και δεν ντρέπεται να ξεκινήσει διάλογο». Αυτό ήταν το άγχος μίας μητέρας που έλαβε το θάρρος να μου στείλει μήνυμα και εγώ σήμερα έχω σκοπό να της απαντήσω μέσα από το άρθρο μου.

   Συχνά ανησυχούμε όταν το παιδί μας δεν είναι κοινωνικό, μιλάει ελάχιστα και δεν έχει φίλους. Τι γίνεται όμως όταν συμβαίνει το αντίστροφο; Σαν ειδικοί όταν αναφερόμαστε στην κοινωνικότητα του παιδιού δεν στοχεύουμε στα άκρα, αλλά σε μία μεσαία κατάσταση. Επιθυμούμε το παιδί να έχει αναπτυγμένες κοινωνικές δεξιότητες αλλά να μπορεί να αναγνωρίζει σε ποιες περιπτώσεις οφείλει να είναι προσεκτικό.

   Τι μπορούμε να κάνουμε λοιπόν:

·       Εξηγούμε στο παιδί πόσο υπέροχο είναι να συζητάει δημιουργώντας διάλογο (δεν θέλουμε το παιδί να φοβηθεί)

·       Είναι σημαντικό να κάνουμε σαφές στο παιδί πως δεν είναι «σωστό» να μιλάμε με αγνώστους.

·       Επιδιώκουμε να μειώσουμε την επιθυμία του παιδιού να ξεκινάει διάλογο με αγνώστους.

·       Δεν θέλουμε το παιδί να κλειστεί στον εαυτό του, αλλά να μπορεί να διακρίνει τους οικείους με τους μη ανθρώπους γύρω του.

   Είναι πολύ σημαντικό να προστατέψουμε τα παιδιά μας, μαθαίνοντάς τους τρόπους να το πετύχουν μόνα τους. Χρησιμοποιούμε τον διάλογο και τις επεξηγήσεις. Σύντομα θα έχουμε τα επιθυμητά αποτελέσματα. Δεν χρειάζεται να τα τρομοκρατήσουμε, ο διάλογος είναι η λύση.

 

Διαβάστε επίσης: Αγαπώ και Προστατεύω το σώμα μου

Επιμέλεια: Λάλου Σπυριδούλα Μαρία

Εκπαιδευτικός

Follow & Like: Teacher's Blog

Κανόνες τάξης στο Δημοτικό σχολείο και η σπουδαιότητά τους

  Η οργάνωση και ο προγραμματισμός είναι σωτήριος, ιδιαίτερα όταν είσαι εκπαιδευτικός.

   Έτσι σήμερα έχω να σου προτείνω κάποιους βασικούς κανόνες που μπορείς να θέσεις στην τάξη σου. Οι κανόνες και τα όρια είναι κάτι που αγαπώ πολύ, το εφαρμόζω στη ζωή μου αλλά και στην τάξη μου.

Κανόνες τάξης λοιπόν:

1.     Σηκώνω το χέρι μου, για να πάρω τον λόγο ή για να διακόψω εκείνον που μιλάει.

2.     Ακούω προσεκτικά όταν μιλάνε οι άλλοι, έτσι τους δείχνω επίσης πως τους σέβομαι.

3.     Κάνω ησυχία κατά τη διάρκεια του μαθήματος και όταν αισθάνομαι ότι δεν μπορώ να παρακολουθήσω άλλο ζητάω άδεια από τον/την δάσκαλό/α μου να ασχοληθώ με κάτι διαφορετικό.

4.     Μιλώ με ευγένεια και χαμογελώ.

5.     Ότι μ προβληματίζει μπορώ να το μοιραστώ με τους συμμαθητές ή τον/την δάσκαλό/α μου.

6.     Σέβομαι τους άλλους και γίνομαι φίλος/η τους.

   Οι κανόνες της τάξης δεν έχουν σκοπό να τιμωρήσουν όποιο τους παραβεί, αλλά να βοηθήσουν τα παιδιά να συνυπάρξουν στο κοινωνικό σύνολο, να εξελιχθούν ως προσωπικότητες καθώς και να σέβονται τους συνανθρώπους τους. Είναι σαφές πως ο ρόλος του σχολείου είναι βοηθητικός και υποστηρικτικός, τον σπουδαιότερο ρόλο τον έχει η οικογένεια.

Επιμέλεια: Λάλου Σπυριδούλα Μαρία

Εκπαιδευτικός

Follow & Like: Teacher's Blog

 

Οι χρωματιστές γαλότσες

Τις θυμάμαι αυτές τις γαλότσες. Τις είχα διαλέξει με τόση χαρά, στο λύκειο, παρέα με την μαμά μου. «Επειδή επιστρέφεις με τα πόδια πρέπει να φοράς παπούτσια για την βροχή. Θα κρυώσεις. Διάλεξε λοιπόν, ποιες θες;», μου είχε πει.

Επέλεξα λοιπόν αυτές. Μου άρεσαν γιατί ήταν ιδιαίτερες, μοναδικές, χρωματιστές.

.

Εσύ...εσύ που με κορόιδευες όταν τις φορούσα τις θυμάσαι; Όταν με φώναζες «κλόουν» μαζί με τα άλλα τα αλάνια στη τάξη; Θυμάσαι;

.

Εγώ δεν σε ξεχνώ! Δεν ξεχνώ πόσο με ενόχλησε αυτό! Ότι για λίγο καιρό (ευτυχώς) έπαψα να φοράω χρώματα για να μη με κοροϊδεύεις!

.

Ευτυχώς ήταν για λίγο. Γιατί είχα μια οικογένεια που με βοήθησε και φίλους που με στήριξαν. Μου πήρε λίγο καιρό για να πάψω να ασχολούμαι μαζί σου! Για να αδιαφορήσω. Και όσο εσύ (με την παρέα σου) με φωνάζατε «κλόουν» τόσο εγώ φορούσα αυτά που μου άρεσαν! Μέχρι που βαρεθήκατε την αδιαφορία μου.

.

Μέχρι που το «Που πας έτσι ρε κλόουν;» και τα σπρωξίματα, έγιναν τελικά... με την δύναμη της ψυχής μου, με το «Σταμάτα» και το στήριγμα των φίλων μου... «Καλημέρα Σπυριδούλα».

.

.

Η συμβουλή μου λοιπόν αγαπημένοι μου είναι να αντιμετωπίζετε τους φόβους σας! Δεν είναι πιο δυνατοί από εσάς. Η δύναμη κρύβεται μέσα στη καρδιά σας, στην οικογένεια και τους φίλους σας! Πείτε ΌΧΙ σε ό,τι σας ενοχλεί, σε όποιον σας ενοχλεί.

.

Η διαφορετικότητά μας είναι και η μοναδικότητά μας!!!

.

Μίλα, μη σωπαίνεις!   

.

Με αγάπη η δασκάλα σας

 

#stop_bullying

#οιχρωματιστέςγαλότσες

Διάβασε επίσης: Σχολικός εκφοβισμός

Πώς θα καταλάβω ότι το παιδί μου έχει πέσει θύμα Bullying και τι να κάνω;

Αρθρωτική διαταραχή και λογοθεραπεία

Λογοθεραπεία είναι η επιστήμη που ασχολείται με την θεραπεία του λόγου. Σκοπός της είναι να θεραπεύσει όσο το δυνατόν περισσότερο τις διαταραχές του λόγου, της ομιλίας, της επικοινωνίας αλλά και της κατάποσης με παιδιά και ενήλικες. Οι διαταραχές του λόγου εντοπίζονται όταν το άτομο δυσκολεύεται να παράγει είτε σωστά είτε με ευχέρεια τους ήχους της γλώσσας του.

Κάποιες από τις πιο συχνές παθήσεις του λόγου που καλείται ο λογοθεραπευτής να αντιμετωπίσει είναι:

·       Φωνολογικές διαταραχές

·       Αρθρωτικές διαταραχές

·       Διαταραχές φωνής

·       Διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές

·       Διαταραχές ρυθμού της ομιλίας

·       Νοητική υστέρησης

·       Βαρηκοΐα

·       Δυσκολίες μάσησης – κατάποσης κ.α.

Στο σημείο αυτό θα αναλύσουμε τον όρο αρθρωτική διαταραχή.  Αναφέρεται στην δυσκολία ορθής παραγωγής φωνημάτων, τα οποία θα έπρεπε να έχουν κατακτηθεί σύμφωνα με την ηλικία του παιδιού. Χαρακτηριστικό γνώρισμα της διαταραχής αυτής είναι η αντικατάσταση φωνημάτων π.χ. «θήμερα» αντί για «σήμερα», «σέλω» αντί για «θέλω».

Στις περιπτώσεις αυτές σημαντικό είναι να υπάρξει έγκαιρη και έγκυρη αξιολόγηση από τον θεραπευτή. Το θεραπευτικό πλάνο οφείλει να είναι προσαρμοσμένο στις ανάγκες του εκάστοτε παιδιού ή ενήλικα. Αν παρατηρείτε τέτοιου είδους σημάδια μέχρι και την ηλικία των 6 ετών, καθώς το παιδί πρέπει να είναι σε θέση να αρθρώνει με επιτυχία όλους τους ήχους, καλό θα ήταν να επισκεφτείτε έναν ειδικό λόγου.  Μη το φοβηθείτε !

 

Διάβασε επίσης: Συμβουλές προς τον εκπαιδευτικό: Αξιολόγηση φωνολογικής επίγνωσης

Επιμέλεια; Λάλου Σπυριδούλα Μαρία

Εκπαιδευτικός

Follow & Like: Teacher's Blog